donderdag 27 april 2023

Iarael van Dorsten: Wij waren, ik ben weg uit Ruinerwold****

Israel van Dorsten: Wij waren, ik ben weg uit Ruinerwold****

Op de achterflap:

Op zondag 13 oktober 2019 verliet ik de boerderij waar ik jarenlang vastzat en stapte een café in Ruinerwold binnen. Op dat moment maakte ik me definitief los uit de geloofswereld van mijn vader, die mij vijfentwintig jaar lang in zijn macht had.

In
Wij waren, ik ben. Weg uit Ruinerwold beschrijf ik mijn leven. Mijn vaders geloof en overtuigingen waren mijn realiteit: naar school ging ik niet, ik bestond niet eens voor de buitenwereld, en ik had geen vrienden. Er waren alleen de geesten die om ons heen dwaalden en waarmee we praatten. Bidden was onze enige redding, God zat altijd in mijn hoofd.

Dan komen de eerste scheurtjes in mijn geloof, en dat worden er geleidelijk steeds meer. Het internet is de sleutel voor mijn ontwikkeling. Ik zoek een weg naar de vrijheid voorbij schuld, angst, verdriet, onzekerheid. Maar wanneer mijn gedachten eindelijk vrij zijn, voel ik me meer opgesloten dan ooit. Ik wil weg uit de boerderij waar ik samen met mijn familie verborgen voor de buitenwereld leef. Maar wie gaat mij helpen?

– Israel van Dorsten-

Koningsdag, Dodenherdenking, Bevrijdingsdag.

27 april, voorheen 30 april, 4 mei, 5 mei, het zijn de dagen die in mijn geheugen gegrift staan, twee feestdagen en een verdrietige dag.Deze drie dagen horen bij elkaar in Nederland, in mijn Nederland.

Tegenwoordig is 5 mei niet voor iedereen meer een vaste vrije dag en spreken we van “We vieren de vrijheid”.

Maar belangrijk blijft het wel, vrijheid vieren en de vrijheid hebben om de vrijheid te vieren. Dat is en blijft de boodschap van deze drie belangrijke dagen.

Voor Israel van Dorsten begon zijn vrijheid op 13 oktober 2019. Hij was toen 25 jaar, nooit naar school geweest en hij had geen vrienden. Hij bestond niet eens, niet aangegeven bij de Burgerlijke Stand. Er was alleen het geloof en de overtuiging van zijn vader. Zelfs God was er niet om hem te steunen, zo voelt het voor hem. Op die dag waagde hij de sprong, een sprong in het diepe en kon hij gaan leven. Hij werd een mens.

In zijn autobiografische boek beschrijft hij zijn leven in de eerste 25 jaar van zijn leven. Zijn eerste herinneringen zijn vanaf zijn 8e jaar. Samen met zijn broer schreef hij een verhaal over spoken, spoken die hem geborgenheid gaven. Maar de spoken werden geesten in een wereld die niet de zijne was, maar die van zijn vader. Hij vertelt over het gedachtegoed van zijn vader. Hij geeft geen oordeel, maar vertelt hoe zijn leven was.

De schrijfwijze van Van Dorsten is nuchter, de geschreven zinnen kort en krachtig zonder opsmuk. Hij schrijft hoe het was, hoe hij zaken ervaarde en hoe hij er mee omging. Het is onbeschrijflijk voor mij wat een ouder een kind kan aandoen. Maar er is hoop, Israel heeft hem en zijn gedachtegoed overwonnen.

'Wij waren, ik ben weg uit Ruinerwold' lijkt op de documentaire die is gemaakt en die vooral over zijn oudere broers en zus gaat. Israel is stil, zwijgzaam, wel aanwezig maar hoeft niet het middelpunt te zijn. Hij geniet, hij leeft, hij is vrij om te gaan en staan wat hij wil, hij kan studeren. Hij is blij, blij als een kind die de wereld open ziet gaan. Ik wens hem alle succes van de wereld.

En nu wacht ik op een boek over zijn ervaringen in deze jaren twintig, over hoe zijn leven er uitziet en hoe hij nieuwe ervaringen opdoet en eigen maakt.

Van Dorsten laat zien dat een kind, een mens, kan opveren na een moeilijke tijd, hoe kort of hoe lang deze duurde. En eigenlijk is dit de boodschap van Bevrijdingsdag, vier je vrijheid en wees blij.

Auteur: Israel van Dorsten

Titel: Wij waren, ik ben weg uit Ruinerwold

Genre: Non fictie

Uitgeverij: Pluim

Aantal pagina’s: 296

 

Dank Uitgeverij Pluim voor een exemplaar.