woensdag 30 maart 2016

Diet Groothuis: Het grote Poetsboek*****



Diet Groothuis: Het grote Poetsboek*****

Hoe beoordeel je een poetsboek? Nou heel gemakkelijk, je gaat het lezen en komt tot de ontdekking dat ‘Het grote poetsboek’ anders is dan andere boeken over dit thema, het is geen opsomming van alles op schoonmaakgebied. Groothuis schrijft columns voor dagblad Trouw. En onder andere van die columns is een boek gemaakt, 'Het grote poetsboek'.

Groothuis is eerlijk, poetsen is niet leuk, maar het moet nu eenmaal gebeuren. Als je namelijk niets doet in huis verwordt je huis tot een grote puinhoop, stof hoopt zich op en beestjes vermenigvuldigen zich. Doordat Groothuis humor gebruikt is lezen over poetsen hilarisch.

‘Het grote poetsboek’ is opgebouwd uit vier delen. In het eerste deel lees je over de voetangels en klemmen die je huishoudpad kunnen en zullen bevolken. Er staan tips en trucs in die in de delen twee en drie systematisch terugkomen, de praktijk dus. En in deel vier lees je over een jaarplanning, wassymbolen, informatie over brandpreventie en is er een register en overzicht van nuttige boeken en handige websites.

In onze tijd lijkt poetsen niet meer aan de orde te zijn. De week- en dagindelingen van onze ouders werken niet meer. Bovendien zijn veel mensen het poetsen verleerd of ze hebben het niet eens geleerd, want ouders vonden het belangrijk dat hun kinderen niet dezelfde jeugd moesten krijgen als hun jeugd was, waarin zij karweitjes moesten doen. Ik leerde van jongs af aan wel poetsen. Niet dat ik dat leuk vond hoor, maar het moest. 

Toen ik uit huis ging zag ik de noodzaak van een schoon en opgeruimd huis. Hoe heerlijk is het om in een schoon bed te gaan liggen, een aanrecht zonder afwas te vinden en geen opgehoopt stof of vuil te vinden. Groothuis maakt van vervelende klussen een plan, een plan van aanpak, een snelle en een grondige, je mag zelf kiezen. Alles komt aan bod, van wc tot keuken naar de slaapkamer. En vergeet de hal niet. Hoe groter je huis hoe meer er gepoetst moet worden (ha een voordeel dat ik niet groot woon). En zij verhaalt over het wegdoen van spullen, hoe moeilijk dat dat vaak is.

Ik wilde graag 'Het grote Poetsboek' lezen, omdat ik nooit aan mijn moeder had gevraagd om tips en trucs op te schrijven. Nu ik dit boek heb gelezen merk ik dat ik heel veel dingen weet en heb meegekregen, en dat is toch fijn om te ontdekken. Dat wil niet zeggen dat ik alles weet. Een aantal tips zoals het gebruik van schoonmaakmiddelen vind ik erg nuttig, er is nl. een woud van verschillende producten op de markt. Dat je met schoonmaakazijn zoveel meer dingen kan doen. Maar ook wat de smerigste plekken in huis zijn en dat is vaak niet de wc. 

Veel heb ik van mijn moeder geleerd, mede door de herkenning in ‘Het grote Poetsboek’ en daar ben ik nu trots op. Voor al degenen die nooit hoefden te poetsen, maar ook mensen die nog even willen weten hoe je ook alweer een vlek verwijdert is ‘Het grote Poetsboek’ een aanrader. Voor jongeren die uit huis gaan of willen gaan, lees dit boek en er gaat een wereld voor je open. 

Ik las 'Het grote poetsboek' van Diet Groothuis voor de Club van Echte lezers van Atlas.nl.

maandag 28 maart 2016

Jessica Knoll: Het gelukkigste meisje ter wereld***



Jessica Knoll Het gelukkigste meisje ter wereld***

 ‘Het gelukkigste meisje ter wereld’ is het debuut van Jessica Knoll. Zij is redacteur bij Cosmopolitan en SELF. Waarom deze informatie denkt u als u deze recensie gaat lezen?

‘Het gelukkigste meisje ter wereld’ is nogal een verwarrend boek, het begint als een chicklit, gaat over in een roman en vertoont sporen van een thriller. Het boek is niet onder een genre te vangen.
Ani is succesvol en heeft een goed leven. Ze heeft een goede baan, designerspullen en een fijne verloofde met geld. Alle ingrediƫnten zijn aanwezig voor een gelukkig leven. Maar Ani is niet gelukkig. Hoewel ze bezig is met de planning van haar bruiloft komt er meer en meer naar boven. Ze heeft een duister geheim dat ze altijd met haar meedraagt, een jeugdtrauma. Beetje voor beetje wordt dat trauma ontrafeld.

In het begin van het boek gebeurt er niet zoveel, je leert Ani kennen. De stijl van Knoll is chaotisch, van de hak op de tak springend. Het lijkt op spreektaal. Iemand begint te vertellen, gebruikt een omweg en maakt dan de zin af. Daardoor leest ‘Het gelukkigste meisje ter wereld’ niet zo vlot. Op een gegeven moment raak je gewend aan de schrijftaal en gaat het lezen gemakkelijker. En er komt vaart in het verhaal.

Vanaf het moment dat er vaart in het verhaal komt wordt het interessant en spannend en dan wil je toch weten wat er gebeurd is en hoe een en ander zich ontvouwd.

Ik heb dit boek mogen lezen voor de Hebbanbuzz, dank u wel Uitgeverij Manteau voor een exemplaar. 'Het gelukkigste meisje ter wereld' verschijnt in mei 2016.

woensdag 23 maart 2016

Jennifer L'Armentrout: Witheet***1/2



Jennifer L’Armentrout: Witheet***1/2

Layla is half Wachter en half Demon. Zij is het kind van een Wachter en een Demon, maar Wachters en Demonen bevechten elkaar. Layla woont bij de Wachters en zij beschermen haar en haar gave. Zij kan zielen zien. Dat houdt ze geheim voor haar vriendin Stacey en vriend Sam. Layla is verliefd op Zayne, een jonge Wachter, maar dan ontmoet ze Roth, een Demon. En dan gebeuren er dingen die je niet voor mogelijk houdt.

L’Armentrout weet een wonderlijke wereld te scheppen, een wereld vol vreemde wezens maar ook met gewone mensen. De wereld die zij schept is fantastisch en fantasievol. Een jong meisje (Layla) heeft de hoofdrol, daarin geflankeerd door mannen die allemaal van haar houden. De Wachters hebben Layla opgevoed. Zij is op jonge leeftijd bij hen gaan wonen. Maar zij houden veel voor haar geheim, wie ze is, haar afkomst en wie haar ouders zijn. Layla ontdekt steeds meer gaandeweg het boek ‘Witheet’ en ontketent veel. 

‘Witheet’ is de perfecte titel voor het eerste deel van De Dark Elements. Layla heeft prachtig wit lang blond haar en bloost heel veel. Het tweede deel ‘Steenkoud’ verschijnt in mei 2016 en de datum voor het derde deel ‘Ademloos’ is nog onbekend. 

In het begin is het wel doorlezen. De aantrekkingskracht tussen Roth en Layla wordt expliciet beschreven. Op een gegeven moment weet je het wel en dat haalt de vaart uit het verhaal. Maar dan komt het verhaal in 'Witheet' op stoom vanaf het negende hoofdstuk. Dan gebeurt er waar ik op hoopte. Ademloos las ik verder en ik wilde alleen maar weten wat er gebeurt en hoe het afloopt, wel wetende dat er nog twee delen volgen. Een aantal vreemde wezens wordt uitgeschakeld en Layla verandert van een lief, jong en onwetend kind in een jonge vrouw die meer te weten komt over haar afkomst en haar krachten.

L’Armentrout heeft een speelse humorvolle manier van schrijven. Een angstaanjagende slang Bambi noemen vind ik een geweldige vondst en zo zijn er meer voorbeelden. Vanaf het moment dat het verhaal niet elke keer gaat over de verliefdheden wordt er een geweldige wereld neergezet. En als lezer ben je onderdeel van die wereld en dat is knap. De personages Layla, Zayne, Roth maar ook alle andere gaan leven en zie je in je gedachten. Een goed plot wordt er neergezet. Daardoor ben ik wel heel benieuwd naar de volgende delen van De Dark Elements.

Met dank aan Uitgeverij HarperCollins Holland van wie ik een exemplaar gekregen heb.