Herta Müller: Barrevoetse februari****
Dit zegt uitgeverij De Geus:
Een groep zigeuners die onrust in het dorp brengt; een straat die alleen geasfalteerd is aan de kant van de burgemeesterswoning; de zondagen waarop een vader in een zwarte jas het huis verlaat en s avonds dronken thuiskomt. In Barrevoetse februari verwerkte Herta Müller ervaringen uit haar jeugd in een primitief Roemeens dorp met een Duitstalige bevolking, en uit haar leven in de stad onder de dictatuur van Ceaucescu. Angst en wantrouwen, en pijn om het verlies van vrienden, vormen de rode draad in deze schetsen.
Een hardcover met een prachtige cover, februari zoals de winter is, een besneeuwde laan in een bos, zo mooi, zo intens verstild en niet aangetast door mens of dier. Alleen verwondering is je deel en dat is wat het boek Barrevoetse februari is, literatuur met een hoofdletter. Geen boek dat je zomaar in een middagje uit leest, nee dit boek moet je lezen, herlezen en beleven, de woorden en zinnen die rauw op je dak vallen. Prachtige, korte zinnen doorspekt met stiltes. En je voelt en leest de pijn.
Maar waarom dit boek niet wat duidelijker geschreven? Omdat dit verhaal en deze hoofdpersonen geen gemakkelijk leven hebben gehad, en dat is niet te duiden in gemakkelijke vloeiende taal.
Ik wilde eigenlijk een nieuwe start maken op voor het lezen van de boeken van Een perfecte dag voor literatuur. Elke hoofdpersoon tien vragen laten beantwoorden. Barrevoetse februari leende zich daar niet voor, dat boek moet je beleven en als je het gelezen hebt ademloos nog nagenieten en nog een paar hoofdstukjes opnieuw ervaren.
Lees ook wat mijn medebloggers van dit boek vinden: http://www.notjustanybook.nl/2014/01/barrevoetse-februari-herta-muller/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten