zondag 22 mei 2016

Donald Nolet: Handschrift van de duivel*****



Donald Nolet: Handschrift van de duivel*****

Dit schrijft Uitgeverij Cargo:
Zina Welter, een briljante jonge wiskundige, heeft zich teruggetrokken uit de maatschappij. In haar afzondering is ze gefascineerd geraakt door het Voynich Manuscript, een eeuwenoud geïllustreerd werk, geschreven in een onbekende taal. Zina ontwikkelt een algoritme dat dit mysterie eindelijk moet ontcijferen. Op een bijeenkomst van Voynich-deskundigen ontvouwt ze haar plan. Vanaf dat moment wordt ze meegesleurd op een zoektocht dwars door Europa. Terwijl de ware betekenis van het manuscript steeds duidelijker wordt, stapelen de verontrustende gebeurtenissen zich op. Wie kan Zina nog vertrouwen?

Twee verhaallijnen, één verbindend element, het Voynich Manuscript. Dat is in heel kort bestek waar ‘Handschrift van de duivel’ over gaat.

‘Handschrift van de duivel’ speelt zich in het heden en verleden. Niet alleen is dit boek een reis door de tijd maar ook naar steden, Praag, Londen, Rome. Het verleden is vooral de tijd van de Habsburgers, de 17e eeuw. Keizer Rudolf verzamelde in Praag een aantal wetenschappers om zich heen om antwoorden te vinden op universele vraagstukken. De Alkmaarse uitvinder Drebbel bevond zich onder deze mensen.

En dan het heden, waarin de jonge briljante wiskundige Zina Welter getriggerd wordt in de zoektocht naar de oplossing rond het Voynich manuscript. Haar professor Currier stuurde haar een link in een mail. Na problemen op haar werk zit ze thuis. Maar dan komt het Voynich Manuscript. Ze had er nog nooit van gehoord (ik ook niet). Het manuscript is onleesbaar, nooit heeft iemand het kunnen ontrafelen, het is een groot mysterie. Zina denkt een oplossing te kunnen vinden, ze laat de wiskunde er op los. En dan gebeuren er dingen die haar leven volledig op zijn kop zetten.

Het Voynich Manuscript komt in de verschillenden verhaallijnen steeds voor, het is de bindende factor. ‘Handschrift van de duivel’ is spannend. De verschillende tijden en verhalen zijn interessant en nodigen uit tot lezen. Zodra je midden in een verhaal, het heden of verleden maakt niet uit, dan wil je eigenlijk een hoofdstuk overslaan om het verhaal van Zina of Drebbel te lezen. Maar dat moet je niet doen, je mist bijzondere zaken en gebeurtenissen. Alles wat er staat geschreven heeft betekenis of is deel van een groter geheel. Nolet heeft kennis van zaken, hij legt veel uit en dat doet hij op een manier dat je dat helemaal niet in de gaten hebt

Nolet is een geboren vertellen, dat liet hij al zien in ‘Versleuteld’, zijn eerste boek. In ‘Handschrift van de duivel’ is de verteltrant verfijnd en uitgediept. Je waant je in Praag in de Habsburgse vertrekken, en ziet de heren Drebbel en De Tepenec samen keuvelen. Maar ook de andere personen of ze nu in het heden of verleden voorkomen, Nolet beschrijft ze beeldend, drama en romantiek worden niet geschuwd. Zo wordt ‘Handschrift van de duivel’ een film die wordt afgespeeld tijdens het lezen. En wat dat filmen betreft, een advies aan de schrijver. Meneer Nolet, maakt U er een serie van of een tweeluik, cliffhangers genoeg.

Voor Uitgeverij Cargo mocht ik een drukproef lezen, dank u wel daarvoor.






Geen opmerkingen: