zondag 23 juni 2019

Elizabeth MacNeal: De poppenfabriek****


Elizabeth MacNeal: De poppenfabriek****

Uitgeverij The House of Books schrijft over ‘De poppenfabriek’:

Londen, 1850. Iris werkt in een poppenfabriek. Silas, is taxidermist en een verwoed verzamelaar van morbide curiositeiten. De man en het meisje ontmoeten elkaar toevallig in Hyde Park, tijdens de bouw van de wereldtentoonstelling. Voor Silas betekent deze ontmoeting een nieuw begin. Hij besluit dat zijn leven zonder de mooie Iris geen enkele zin heeft. Wanneer Iris wordt gevraagd als model door de beroemde kunstschilder Louis Frost, stemt ze in op voorwaarde dat hij haar les zal geven. Het leven in het bohemien milieu bevalt haar steeds beter. En natuurlijk worden Iris en Louis verliefd. Ondertussen probeert ook Silas haar hart te veroveren. Zijn duistere obsessie wordt levensgevaarlijk voor Iris.

Op 22 juni jl. was ik op Boekesteyn, de villa waar Bokspoot zetelt. Ik mocht meedoen met de leesclub over de debuutroman ‘De poppenfabriek’ door Elizabeth MacNeal. Deze roman is zojuist verschenen. Tijdens een high tea met zoete en hartige lekkernijen werd door een manager van The House of Books een aantal vragen gesteld die hij had meegekregen van de auteur toen hij haar interviewde. Ik ga niet in op de inhoud want dat is spoileralert. 

De cover van deze roman is oogstrelend. Het is alsof je naar een schilderij kijkt, uitgevoerd in levendige kleuren. Buiten de stolp vliegen vlinders, in de stolp een verstild beeld. Als U de roman heeft gelezen zult U ontdekken en beamen dat de cover veel zegt over de inhoud, zo niet alles….

Er is een aantal hoofdrolspelers in ‘De poppenfabriek’, de heren Silas Reed, Louis Frost, het jongetje Albi en de tweeling Rose en Iris. De zussen werken in een poppenfabriek en wonen boven de zaak. Alles speelt zich af in Londen rond 1850. Rode draad is de 1e Wereldtentoonstelling over Cultuur en Industrie die zal worden gehouden. Rose was de knapste van de twee meisjes tot een ziekte er voor zorgde dat ze haar schoonheid verloor. Iris heeft een lichte misvorming van haar schouder en werd altijd daarom verguisd. Maar U snapt het al, haar schoonheid is oogverblindend en de twee mannen voelen zich tot haar aangetrokken. Maar ze laat haar niet zo gemakkelijk vangen, ze wil schilderes worden. 

McNeal heeft een wonderlijk schone manier van schrijven, bijna poëtisch waar dat kan. De sfeerbeschrijvingen van Londen halverwege de 19e eeuw zijn doeltreffend en laten je dwalen in een schimmig, armlastig en vuil Londen. De schoonheid van Iris, de schone kunsten en de rijkdom van een klein aantal mensen worden mooi verwoord. Ze heeft een vloeiende pen en haar kennis van zaken is buitengewoon. (Taxidermist is niet mijn idee van een mooi beroep….) 

In het begin van het verhaal, als je kennis maakt met de hoofdpersonen, voel je de dreiging van onheil. Op een gegeven moment komt het verhaal in een stroomversnelling en wil je weten hoe het einde is, en dat einde is verrassend.

‘De poppenfabriek’ door McNeal is een spannende, bijna poëtische roman over kunst, Londen, taxidermie, armoede en rijkdom, schoonheid en vergankelijkheid met een verrassend einde. 

Auteur: Elizabeth MacNeal
Titel: De poppenfabriek
Genre: Literaire roman
Uitgeverij: The House of Books
Aantal pagina’s: 395

Met dank aan The House of Books voor een exemplaar en BookSpot voor het mogen deelnemen aan deze leesclub.

Geen opmerkingen: