Bronja Hoffschlag: De dode kamer*****
Dit zegt Uitgeverij Agemo:
Ik heb me al zo vaak in mijn broer vergist. Ik dacht altijd dat ik hem
goed kende en dat hij voorspelbaar was. Ik dacht dat ik wist hoe hij in
elkaar zit, maar inmiddels moet ik toegeven, dat ik geen idee meer heb
wie Misha is en waar hij toe in staat is."
Beroepswerkeloze
Lennart Larsen en zijn jongere broer, succesvol architect Misha, zijn in
alles elkaars tegenpolen. Lennart brengt zijn dagen door met drinken,
blowen en het behouden van zijn Sociale Dienst uitkering, terwijl Misha
zestien uur per dag werkt. Hun ouders zijn vijftien jaar eerder
omgekomen bij een auto-ongeluk en dat verlies is een kruispunt gebleken,
waarop de broers beiden een andere afslag hebben genomen. Het contact
tussen hen verloopt uiterst moeizaam en er gaan soms periodes van weken
voorbij, waarin ze helemaal geen contact hebben. Wanneer Misha echter
langere tijd zijn telefoon niet opneemt en Lennart op onderzoek uitgaat,
ontdekt hij dat zijn broer ontslag heeft genomen en is vertrokken naar
Amerika.
Het is het begin van een wekenlange zoektocht, die
Lennart genadeloos hard confronteert met het verleden, leugens en
waarheden, geheimen, raadsels, codes, dubbele agenda's en herinneringen.
Naarmate zijn zoektocht vordert en hij steeds meer aspecten van Misha's
leven ontsluiert, komt Lennart erachter dat hij zijn broer helemaal
niet goed kent en dat hij geen idee heeft waar Misha toe in staat is.
Ondertussen gaat Misha de confrontatie aan met de geesten uit zijn
verleden en nieuwe demonen, terwijl het geheim dat hij al vijftien jaar
met zich meedraagt hem steeds verder de duisternis intrekt en hij zich
in een uitzichtloze wraakmissie stort. Onbedoeld en ongewild trekt hij
daarbij de aandacht van seriemoordenaar Donald Skinner.
De gevolgen zijn niet te overzien.
De
dode kamer is het
eerste deel van een trilogie en het debuut van Bronja Hoffschlag.
De schrijfstijl van Bronja
Hoffschlag is gemakkelijk, vloeiend en zij heeft een groot inlevingsvermogen.
Je leest over de onmacht van Lennart en Misha en je wordt als het ware in hun
hoofd getrokken waar je alles leest en hoort over hun meningen en denkwijze. Ook
de personen in de nabijheid van de broers zoals Maren, Ilse, Russell, Jamie, en
Donald worden uitstekend beschreven en zijn echte personen.
De
dode kamer leest als
een trein, eenmaal in het boek begonnen kun je niet meer stoppen met lezen en ben
je verloren voor alles en nog wat. De film is begonnen en je maakt het mee, je
staat erbij en kijkt ernaar. Misha en Lennart gaan onder je huid zitten, je
hebt kippenvel van een aantal beschrijvingen en hoofdstukken en ik was totaal
overdonderd . Het boek is een sneltrein die doordendert en eenmaal op het
eindstation dendert de echo nog na. Ik was totaal onder de indruk en droomde ’s
nacht over dit boek.
De
dode kamer is een
psychologische thriller die ik zeer kan aanraden. En ik kan niet wachten op
deel twee van deze trilogie
Ik geef het boek 5 sterren ha.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten