Sarah Meuleman: De zes levens van Sophie****
Het is 2014 en Hannah is verhuisd, ze laat haar baan als
succesvol columniste achter en ze verlaat Boy, haar vriend. Ze wil een boek
schrijven over drie toonaangevende schrijfsters, Woolf-Christie-Follett. Deze
drie vrouwen verdwenen op een dag spoorloos, net als haar vriendinnetje Sophie
die in 1996 niet meer thuis kwam na een feestje. Tot op de dag van vandaag
torst Hannah dit verdriet mee.
Meuleman heeft met ‘De zes levens van Sophie’ een boek
geschreven over wat vrouwen meemaken vanaf hun puberteit. Sophie zal nooit oud
worden en Hannah wordt ouder maar met een torenhoog schuldgevoel. Daar doet
haar carrière niets aan af, ze is nog steeds het onschuldige bange meisje.
‘De zes levens van Sophie’ is geschreven in een korte
staccato schrijfstijl, het is zoals het is, en niets wordt er gespaard. Korte
hoofdstukken, wisseling van jaren en perspectieven maken van deze roman een
bijzonder maar ook moeilijk verhaal. Want wat is er nu echt gebeurd met Sophie?
En waarom glijdt Hannah steeds verder af in drugsgebruik en alcoholmisbruik?
Dat Hannah geobsedeerd is door verdwijningen is wel duidelijk, zeker haar keuze
om over de drie verdwenen schrijfsters te schrijven.
Maar al met al is het verhaal de worsteling van een jonge vrouw die
de verdwijning van een vriendinnetje niet kan verwerken. Mooi beschreven, goed
verwoord en knap debuut.
Lees hier wat mijn medebloggers schrijven over 'De zes levens van Sophie'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten