Marieke Woudstra: Een Portugese droom****

Marieke Woudstra: Een Portugese droom****

Dit schrijft MeulenhoffBoekerij over ‘Een Portugese droom’:

Velen dromen ervan: een nieuw leven beginnen in een warm land. Maar wat staat je te wachten als je het echt doet?

Een aanstekelijk Ik vertrek-verhaal tegen de achtergrond van de cultuur, de sfeer en de realiteit van een authentiek Portugees dorp

Als de regen weer eens met bakken uit de hemel komt en je staat te balen in een stampvolle forensentrein lijkt het een heerlijke droom: een nieuw leven beginnen in een land met een warm klimaat en ruimte in overvloed. Marjolein en haar geliefde Bart hebben het niet bij dromen gelaten en kochten een oude boerderij met een olijvenboomgaard op een heuvel in Portugal. Na een periode met uitdagingen, hard werken en tegenvallers lukt het hun redelijk om daar zelfvoorzienend en duurzaam te leven.

Maar een land bestaat niet alleen uit pittoreske huisjes en weidse vergezichten. Wil je er écht je nieuwe thuis van maken, dan moet je een band opbouwen met de lokale bewoners. In Een Portugese droom raken Bart en Marjolein, die in Portugal Maria wordt genoemd, bevriend met de dorpelingen, met wie ze zingen, praten, koken, eten, werken en feesten en die hun van alles leren over het land en de streek. Tot zich op een kwade dag een vreemdeling met slechte bedoelingen aandient die hun Portugese droom dreigt te verstoren…

Een Portugese droom is het los te lezen vervolg op Thuis in Portugal.

De laatste zin beklijft als ik deze tekst kopieer. Het is namelijk de waarheid. ‘Een Portugese droom’ is gemakkelijk te lezen zonder ‘Thuis in Portugal’ te hebben gelezen. En toch voelt het als een gemis nu ik ‘Een Portugese droom’ heb gelezen. Woudstra weet met haar schrijfkunst Alentejo, haar inwoners, de omgeving, Fado en Portugese gewoonten en geschiedenis zo te beschrijven dat je je er waant. Marjolein en Bart en de vrienden die ze hebben gemaakt zijn zo levensecht. Je loopt het zandpad op naar hun huis, dat in het donker toch wel gevaarlijk is door boomwortels, kuilen en regen. Je plukt met Marjolein en haar vriendin kruiden. En je hoort het gekwetter van de vogels en de diergeluiden.

Voordat ik over boeken ging schrijven had ik al een aantal favoriete genres, waaronder het boekengenre dat gaat over mensen die ergens anders een (nieuw) leven proberen op te bouwen. Denk aan de boeken van Frances Mayes (‘Een huis in Toscane’), Peter Kerr ('Besneeuwde sinaasappels'), Annie Hawes (‘Extra virgine’ en ‘Rijp voor de pluk’), en de Engelsman Tim Parks die verliefd wordt op een Italiaanse, met haar trouwt en over de Italiaanse gewoonten schrijft (‘Italiaanse opvoeding’). Maar ook de boeken van Esther Verhoef over haar leven in Frankrijk, goddelijk, inclusief de recepten. Deze boeken en anderen staan naast elkaar bij mij in de boekenkast. Ik heb ze vele keren gelezen. De combinatie nieuw en ander leven, andere gewoonten en humor vind ik kostelijk. Deze roman ‘Een Portugese droom’ gaat haar (nee het is zich, want roman is mannelijk) voegen bij deze auteurs, maar ‘Thuis in Portugal’ hoort er na lezing ook bij te komen te staan.

In ‘Een Portugese droom’ hebben Marjolein en Bart van hun huis een echt thuis gemaakt. Bart werkt als paardenarts en op hun land. Marjolein is een moes- en kruidentuin begonnen. Er zijn huisdieren gekomen. Maar dan komen er onweerswolken, hoe gaat het met de olijfoogst en waarom komt er een vreemdeling die beweert dat het huis van hem is, dat hij de enige erfgenaam is en dat het huis nooit verkocht had kunnen worden? Kopzorgen dus.

Woudstra schetst het leven van Bart en Marjolein in vijf seizoenen. Ze start in de herfst en eindigt in het herfstseizoen. Alles draait om de seizoenen, en het leven naar de seizoenen. Ze verstaat de kunst om met penselen haar woorden te kleuren. Soms is er een rustpauze, omdat Woudstra de tijd neemt informatie te geven. ‘Een Portugese droom’ is gemakkelijk leesbaar.

Drie vragen heb ik voor de auteur Marieke Woudstra die naar Portugal is geëmigreerd.

1.       Hoeveel van dit boek is autobiografisch?

2.       En waarom heet Marjolein geen Marieke? (Antwoord dat ik bedacht is dat Marjolein ouder is dan Marieke en twee volwassen dochters heeft.)

3.      Komt er ook een foto/bak/kookboek over Portugal en alle recepten die u maakt met Portugese ingrediënten?

Ten vierde wil ik opmerken dat ik heb genoten van ‘Een Portugese droom’. Het boek is een aanrader. In welk seizoen je ‘Een Portugese droom’ ook leest, je zult de Portugezen omarmen, net als de hoofdrolspelers en hun idealisme.

Auteur: Marieke Woudstra

Titel: Een Portugese droom

Genre: Roman

Uitgeverij: MeulenhoffBoekerij

Aantal pagina’s: 251

Dank Uitgeverij Meulenhoff/Boekerij voor een exemplaar.