Elizabeth Jane
Howard: Lichte jaren****
Anno tweeduizend zestien en -zeventien lijken wel de
jaren van de series bij uitgeverijen en door auteurs. Ook Uitgeverij Atlas
Contact komt met een serie, en wel een vierluik, de boeken van Elizabeth
Jane Howard over De Cazalets worden uitgegeven. Dit jaar verschijnen er twee
delen en komend jaar volgen het derde en laatste vierde deel. Bijzonder is het
wel, de schrijfster overleed in 2014 en wordt gezien als een van de grootste
schrijvers van het naoorlogse Engeland. Haar boek The Light Years, The Cazalets
Chronicles: Volume One verscheen in 1990. Ik heb deze eerste en imposante roman
mogen lezen.
Uitgeverij Atlas
Contact schrijft het volgende over 'Lichte jaren':
De nadagen van het
victoriaanse Engeland en de eerste onzekere jaren na het einde van de oorlog
vormen de achtergrond van de vierdelige 'Cazalet-kronieken' van Elizabeth Jane
Howard, die de periode 1937-1947 omspannen. Deel 1, 'Lichte jaren', begint eind
jaren dertig, in de laatste gouden jaren voor het uitbreken van de Tweede
Wereldoorlog.
In de zomermaanden
komen drie generaties van de familie Cazalet bij elkaar op hun familielandgoed
vlak buiten Londen. Ze vullen hun dagen met kinderspelletjes in het bos,
picknicken op het strand, gin-tonics in de tuin, feestmalen in de eetkamer. Het
is een zonovergoten, onbekommerde tijd - maar onder de idyllische oppervlakte
broeien er affaires en gefnuikte ambities; en de oorlog werpt zijn schaduw
vooruit. 'Lichte Jaren': voor de liefhebbers van 'Downton Abbey'.
Als tiener keek ik met mijn ouders naar de tv serie “Upstairs,
Downstairs”, het wel en wee van De Bellamy’s. We keken ook naar “The Onedin
Line”, en zaten als familie gekluisterd aan de buis. De avonden dat de series
werden uitgezonden, werden vrij gehouden. Jaren later heb ik de afleveringen
nog een keer terug gezien en hoewel ik de series nog steeds leuk vond, was mijn
beleving anders geworden. Zo verwend was ik geworden door alles wat er op tv
gebeurt. Lezen is toch anders dan tv kijken, je voorstelling is anders. Maar ‘Lichte
jaren’ deed mij erg denken aan de serie “Upstairs Downstairs” en vreemd is dat
niet, het gaat over Engeland en beslaat de jaren dertig, voorafgaand aan de
Tweede Wereldoorlog. Het boek ademt dezelfde sfeer als deze serie.
In ‘Lichte jaren’ is de hoofdrol voor de familie Cazalet.
Er zijn drie generaties en ze hebben hun rijkdom vergaard door de houthandel. Er
gebeurt niet zo heel veel, maar alles wat er in de rijkere kringen voorkomt,
maar niet genoemd mag worden komt voor, verhoudingen, geldgebrek, overspel. Onderhuids
gebeurt er veel, maar alles wordt met de mantel der liefde bedekt. Elk jaar
brengen de drie generaties, grootouders, drie zonen en echtgenotes, een dochter
en zeven kleinkinderen de zomer door in Sussex. En ze nemen hun personeel mee.
De gruwel van de Eerste Wereldoorlog ligt nog vers in het
Engelse geheugen en dat maakt het voor ons lezers ook interessant. Nederland
was neutraal in deze oorlog en vocht niet mee. Hoewel er natuurlijk wel
degelijk dingen gebeurden, heeft de Eerste Wereldoorlog veel minder impact op
ons land gehad dan de Tweede Wereldoorlog. Engeland vocht wel mee. En deze
afschuwelijke jaren zijn niet te branden uit de Engelse hoofden.
En dan komt er de dreiging van weer een oorlog, je leest
het op de achtergrond. Uitgebreide karakterbeschrijvingen en prachtig
natuurproza completeren het verhaal. ‘Lichte jaren’ is een lijvige roman waar U
Uw concentratie absoluut bij nodig heeft. De stamboom en een overzicht van het
personeel voorin helpen daar wel bij.
Maar als U aan ‘Lichte jaren’ begint, wilt U alles lezen
over De Cazalets. Want dit verhaal blijft en beklijft. U kijkt meteen
reikhalzend uit naar een volgend deel.
Inmiddels lees ik het tweede deel ‘Aftellen’ op
Hebban.nl, als feuilleton, in vier delen.
Auteur: Elizabeth Jane Howard
Titel: Lichte jaren
Genre: Literatuur en Romans
Uitgeverij: Atlas Contact
Aantal pagina’s: 518
Dank Uitgeverij Atlas Contact voor een exemplaar.
1 opmerking:
Ik zal deze onthouden misschien wordt het wel mijn volgende leesboek!Er liggen hier nog twee dozen vol met boeken en dan nog de planken erachter niet te vergeten.
Een reactie posten