Kate Quinn: De jaagster****

Kate Quinn: De jaagster****

Uitgeverij HarperCollins schrijft over ‘De jaagster’ op de achterflap:

Het is 1946. De Britse oorlogscorrespondent Ian Graham is erop gebrand de vrouw te pakken te krijgen die bekendstaat als die Jägerin – de jaagster. De vrouw heeft gruwelijke misdaden gepleegd, maar daarnaast wordt Ian gedreven door een heel persoonlijke reden. Het lijkt een onmogelijke opgave om haar te vinden, tot hij Nina Markova ontmoet, een Russische pilote die tijdens de oorlog in vijandelijke handen viel maar wist te ontsnappen. Zij is de enige die ooit oog in oog heeft gestaan met de jaagster en het heeft overleefd.

Ondertussen maakt de zeventienjarige Jordan in Amerika kennis met de nieuwe verloofde van haar vader, een vrouw met een licht Duits accent en een verleden waarover ze niet wil praten...
De jaagster is een razend spannend verhaal vol waargebeurde historische feiten, liefde en verraad, dat van het begin tot het einde boeit.

Er is een tijd geweest dat ik niets meer over de Tweede Wereldoorlog wilde lezen, zien of horen. Geen documentaire of film wilde ik nog zien, geen boek of artikel nog lezen. Het was gewoon een kwestie van een teveel aan informatie, mede omdat ik als kind opgroeide met de Tweede Wereldoorlog. Niet dat mijn ouders er veel over vertelden, helemaal niet. Maar op school, tijdens studie en ook in mijn werk kwam de Tweede Wereldoorlog veel aan bod, en de tijd ervoor, het Interbellum en de Koude Oorlog. Doe daar dan ook de informatie bij over oorlogen in de gehele wereld en er ontstaat een overdosis. Alle ellende die mensen is aangedaan, kwam te veel binnen. Natuurlijk vierde ik op 5 mei De bevrijding en herdacht ik op 4 mei de slachtoffers.

Een paar jaar geleden veranderde mijn mening toen ik op de televisie tijdens zappen in een aflevering belandde van “Het was oorlog”. Deze documentaire ging over twee personen, iemand die goed was in de oorlog en iemand die fout was. Geboeid keek ik en ik zag ook de andere afleveringen. Tevens ging ik kijken naar “13 in de oorlog”, een serie over de oorlog, bestemd voor de jeugd. En ik las een boek over Duitse krijgsgevangen in Amerika, een onderwerp waar ik niets over wist.

Nu zijn de voorbereidingen begonnen voor het vieren van onze vrijheid op 5 mei 2020. Het is 75 jaar geleden dat de Duitsers zich overgaven en Nederland weer vrij was. Vrijheid is een groot goed, dat laat alle nieuws wel zien. Inmiddels kijk ik naar documentaires en er komen veel boeken uit over de Tweede Wereldoorlog. Zo ook ‘De jaagster’ door Kate Quinn. En wederom lees ik over een stuk geschiedenis waar ik niets van af weet, nl, de "Nachthexen".

Hoofdpersoon Nina Markova vlucht uit Siberië en wordt een superieure oorlogspilote in het nachtheksensquadron. De Duitsers noemden de vrouwelijke teams zo, omdat zij vooral tijdens nachtvluchten bombardementen uitvoeren.Door de heksenjacht door Stalin moet ze vluchten. Als ze gewond in het ziekenhuis belandt, ontmoet ze oorlogscorrespondent Ian Graham. Door haar huwelijk met hem kan ze naar Engeland.

‘De jaagster’ start in 1950. Een aantal oorlogsmisdadigers is berecht in Neurenberg, maar iedereen heeft de draad weer opgepakt in Europa. Vele misdadigers leven ongestraft onder andere namen in Europa of zijn geëmigreerd. Ian is geen journalist meer, maar samen met Tony, een Poolse Jood, runt hij in Wenen een bureau dat oorlogsmisdadigers opspoort. Ze horen getuigen en gaan op zoek naar ongestrafte nazimisdadigers. Zo zijn ze gestuit op “Die Jägerin” tijdens een getuigenis in Neurenberg. Ian is persoonlijk geïnteresseerd in deze vrouw. Ze heeft zes kinderen vermoord. Een van die zes kinderen was de jongere broer van Ian. Onverwacht komt Nina naar Wenen. Zij intensiveert de zoektocht naar deze vrouw.

In Boston woont Jordan MacBride samen met haar vader die een antiekzaak heeft. Jordan houdt van fotograferen, en wil niets liever dan fotografe worden, maar haar vader vindt studeren niets voor een meisje. Dan ontmoet hij Anneliese Weber die een dochtertje Ruth heeft. Jordan wantrouwt haar stiefmoeder. Is haar onbehagen wel terecht?

Quinn heeft een vlotte, gemakkelijk leesbare schrijfstijl. Moeiteloos verweeft ze historie, non fictie en fictie met elkaar. Op een boeiende wijze schrijft ze over Nina, Jordan, Ian en Tony wiens levens met elkaar verstrengeld worden. Ze heeft kennis van zaken. Ademloos lees je over de opleiding en vluchten van Nina. Quinn heeft veel onderzoek gedaan. Ze heeft invoelingsvermogen en dat lees je.

‘De jaagster’ bestaat uit twee delen. In het eerste deel komen ook het Interbellum en de Tweede Wereldoorlog aan bod. In het tweede deel gaat het vooral om de zoektocht en de tijd na de oorlog. Vanaf het begin ben je geboeid en wil je alleen maar doorlezen. Eerlijkheidshalve vond ik het tweede deel minder boeiend, mede omdat een en ander onwaarschijnlijk is, maar ‘De jaagster’ is een goed boek, en ik heb genoten van de beschrijving van het voor mij nieuwe onderwerp “Nachthexen”. 

Ik las ‘De jaagster’ in twee dagen uit.

Auteur: Kate Quinn

Titel: De jaagster

Genre: Literaire romans

Uitgeverij: HarperCollins

Aantal pagina’s: 501

Dank Uitgeverij HarperCollins voor een exemplaar.