Deze week zag ik veel aankondigingen voor het mooie weer, en dat het leesweer was. Voor mij persoonlijk is elk weer leesweer. Maar ik merk wel dat er voor mij wel verschil is in soort boeken. In de zon lees ik graag luchtig genre en ik ben dan wel fan van tijdschriften. Want in de zon kan ik weg dommelen zonder dat ik de draad kwijt ben. Als ik echt mijn concentratie er bij moet houden lees ik liever in mijn stoel en dan maakt het weer niet zoveel uit.
Vorig jaar las ik De boekhandelaarster van Pattavina, een prachtig boek en het was volop zomer. De zon scheen en ik las dat boek in de kamer maar zag de zon en dan de prachtige proza van Pattavina maakte het plaatje compleet.
Nu las ik afgelopen dagen De poppenspeler van Warschau van Eva Weaver en ik merkte dat mij dat pas goed lukte toen de zon onder was gegaan. De grauwheid van het getto en de donkere dagen in de 2e WO raakten mij diep, ik droomde over de 2e WO, niet zozeer over het boek maar over alle films die ik gezien heb, boeken die ik heb gelezen en dingen die mijn ouders meemaakten. En dat maakte mij verdrietig.
Voor mij telt het seizoen en zeker het weer dus wel als lezeres, maar dan op het gebied van genres.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten