dinsdag 14 maart 2017

Max van Olden: De juiste man****



Max van Olden: De juiste man****

Op Thrillzone.nl mag ik meedoen met de leesclub van dit boek, zaterdag 18 maart a.s. ontmoet ik de auteur bij +Coenraad De Kat.

Oscar is advocaat. Hij heeft zijn zoon verloren door een auto ongeluk en dit verdriet is hij nooit te boven gekomen. Vanaf de dood van zijn zoon ging het bergafwaarts met hem, alles is hij verloren, zijn werk en vrouw. Hij is weer opgekrabbeld en heeft zijn werk weer opgepakt, maar de dood van zijn zoon blijft hem achtervolgen, mede omdat hij weet wie het gedaan heeft. Maar er zijn geen bewijzen dat deze collega van hem het heeft gedaan. De zaak is geseponeerd, inmiddels komt de verjaringstermijn dichterbij. En dan ontwikkelt Oscar een plan. Daar heeft hij Jasper voor nodig, Jasper die hem liet kennis maken met gamen en gamen werd zijn overwinning op het drankmisbruik.

Ik verwachtte een spannend boek. Dat is deels uitgekomen. Het verhaal van Oscar die treurt om de dood van zijn zoon is goed uitgewerkt. Er wordt heel veel spanning opgebouwd, op twee derde van het boek treedt er saaiheid op, veel feiten worden er dan gegeven met zijwegen en dan ineens gaat het snel.

Het verhaal van 'De juiste man' is anders dan ik had verwacht. Het plot is zeer verrassend. Van Olden heeft kennis van zaken van de advocatuur en rechtspraak. Dat past bij het beroep van Oscar. En nu wil ik graag zijn eerste boek 'Lieve Edelachtbare' lezen.


Auteur: Max van Olden
Titel: De juiste man
Genre: Thriller
Uitgeverij: Ambo Anthos
Aantal pagina’s: 278


zondag 5 maart 2017

Eva Kelder: Een charismatisch defect*****



Eva Kelder: Een charismatisch defect*****

Drie delen, 40 hoofdstukken, 254 bladzijden en drie dagen. Drie dagen werd ik opgenomen in ‘Een charismatisch defect’ door Eva Kelder. Drie dagen lezen over het leven van Anneke die April werd/wordt genoemd en nu heb ik deze roman uit. Met een zucht sloeg ik deze prachtige roman dicht.

Drie dagen las ik over het leven van een vrouw. Zij leeft het leven van een hippie in de jaren zestig en zij is op haar werk als het ware gekaapt door Blake, een zwarte Amerikaan die naar Holland kwam omdat daar het leven ligt. Van hem is zij zwanger als je begint te lezen. Met een wonderlijke schoonheid vertelt Kelder haar verhaal. Anneke alias April kan Blake niet weerstaan. Zij heeft geleerd dat niemand haar goed vindt of ziet staan, en dan komt Blake. Met hem gaat ze naar Amsterdam. Maar April leeft geen gemakkelijk leven.

Kelder weet op een charismatische manier April neer te zetten. Met precisie schetst ze haar leven in een zeer onstuimige tijd vol idealen, drugs, seks en rock en roll. Ze ontleedt het ontstaan van een commune. Kelders schrijfstijl is wisselend, maar altijd doeltreffend. Mooie zinnen worden afgewisseld met rauwe woorden, maar altijd passend bij een situatie. Ze weet mensen te doorgronden en ze laat zien waarom Blake een charismatisch effect heeft op de mensen om hem heen, iedereen beroert hij.

Uitgeverij Meulenhoff geeft met een vlijmscherpe pen de juiste omschrijving:

Wanneer de charismatische Blake Chesterfield het onstuimige Amsterdam van eind jaren zestig komt binnenvallen, zal niets meer hetzelfde zijn. Hij wil de wereld verbeteren, tot elke prijs. Het biedt April een ontsnapping uit haar tot dan toe burgerlijke, oer-Hollandse bestaan. Blakes aantrekkingskracht is groot, hij heeft algauw een schare volgers. Als de commune een aanslag beraamt op ‘het gezicht van het kapitalisme’ wordt April voor een morele keuze gesteld: welk kwaad moet bestreden worden, dat van binnen of van buiten?

Decennia later, als een oude bekende haar zorgvuldig afgeschermde leven binnendringt, wordt April geconfronteerd met ongewenste herinneringen. Hoe kom je in het reine met een verleden dat nooit helemaal het jouwe is geweest?

'Een charismatisch defect' is een weergaloze roman over de illusie van vrijheid. Eva Kelder fileert wederom met scherpzinnige finesse de kwetsbaarheid van de mens.

De laatste zin wordt werkelijkheid in ‘Een charismatisch defect’, en kan letterlijk worden opgevat.

Waarom geef ik deze roman vijf sterren, het hoogste aantal in elk genre? Dat is een vraag die alleen beantwoord kan worden als U deze roman leest. Ik geef U wel een spoiler mee, drop zal niet altijd even lekker zijn. De mensen over wie U leest zijn niet altijd aardig, een rots in de branding is er wel, maar dat is geheim. Alles ontrafelt zich als U ‘Een charismatisch defect’ leest en U zult een flink aantal uren geboeid zijn en alles in U opnemen. Op het einde slaat U met een zucht deze roman dicht.

Auteur: Eva Kelder
Titel: Een charismatisch defect
Genre: Literatuur en Romans
Uitgeverij: Meulenhoff
Aantal pagina’s: 254

Dank Uitgeverij Meulenhoff voor een exemplaar.



zaterdag 4 maart 2017

Andrea Bajani: Het hoogste goed****

Andrea Bajani: Het hoogste goed****

Dit schrijft uitgeverij Atheneum - Polak & Van Gennep:

‘Er was eens een jongen die een verdriet met zich meedroeg waarvan hij niet wilde scheiden. Hij nam het overal mee naartoe. Hij liep er elke morgen mee door het dorp naar school. Als hij in de klas ging zitten, nestelde het verdriet zich aan zijn voeten en lag daar dan vijf uur zonder een kik te geven. In het speelkwartier nam de jongen het mee naar de speelplaats, en als de school uitging liep hij in tegenovergestelde richting terug door het dorp, het verdriet aan zijn zijde. Als hij thuiskwam waste hij zijn handen, want dat hadden zijn vader en moeder hem zo geleerd. Daarna deed hij de deur van de ijskast open, keek of er iets voor hem klaarstond, en als dat niet zo was maakte hij spaghetti met tomaat. Vervolgens legde hij een tafelkleed op tafel en at. Het verdriet klom op de stoel naast hem, en terwijl hij at aaide de jongen het. Maar als zijn ouders erbij waren, lag het verdriet aan de voeten van de jongen. Af en toe liet de jongen zijn hand onder tafel verdwijnen en gaf het een stukje brood. De snuit van het verdriet zocht zijn hand, en daarna likte het zijn vingers.’

Elk mens draagt een eigen verdriet met zich mee. Groot of klein, hanteerbaar of onbeheersbaar. In deze poëtische roman onderzoekt Andrea Bajani het wezen van het verdriet.


In 'Het hoogste goed' vertelt Bajani over verdriet. Er is veel verdriet op de wereld. Ik mocht meedoen met de leesclub het Leesmagazine van Bol.com. Doordat je met meer mensen spreekt over dit boek kwamen er prachtige zinsneden en werd er uitleg gegeven. Dat zorgde er voor dat 'Het hoogste goed' een behapbaar boek werd. Want ook al telt deze novelle maar 143 pagina's. indringend is het wel. En nee het is geen sprookje, ook al begint Bajani met "Er was eens, want inderdaad er was eens een jongen'. Ontroerend is zijn poëtische schrijfwijze die ritmisch, persoonlijk en melodisch is.

Een kleine hint over een paar hoofdstukken:
Het jongetje en een meisje dwalen door het bos. Hij komt op het kerkhof. Ze liepen door de velden, sprongen over de rails en kwamen daar in de wijk. De mensen die worden genoemd zijn verdwaald in hun emoties, in liefde geven, met elkaar en voor elkaar, ze kennen de woorden niet meer. De spoorbaan laat zien dat beelden anders zijn. Als de trein voorbijrijdt zie je niets, de andere kant van het spoor is als een plek waar je niet moet komen. Zo wordt het weergegeven en verteld, en niemand checkt het meer, en neemt het over. Tja, dwalen over straat, bos en hei en het lijkt of daar nooit een eind aan komt.

Er is veel verdriet, maar leest u deze novelle zelf.



Auteur: Andrea Bajani
Titel: Het hoogste goed
Genre:Literatuur en romans
Uitgeverij: Atheneum = Polak & Van Gennep
Aantal pagina’s: 143