Ik heb deze roman mogen lezen voor Een perfecte dag voor literatuur van NotJustAnyBook.nl
Dit zegt Uitgeverij De Arbeiderspers:
De tachtigjarige Here zit met een oude handgranaat, een slof sigaretten en een laptop in een garage, surft op het web en onderhoudt via Facebook contacten met de hele wereld. Ze heeft besloten dat ze nog voor de kerst gecremeerd wil worden. Terwijl ze wacht `tot de oven 1000 graden heeft bereikt, blikt ze terug op een veelbewogen leven dat haar alle hoeken van de geschiedenis liet zien. Ze kreeg drie zonen van negen mannen, is de kleindochter van de eerste president van IJsland, belandde tijdens de oorlog als dochter van een `foute vader in Denemarken, Polen en Duitsland en verhuisde toen noodgedwongen met hem naar Argentinië waar ze haar eerste kind verloor. De jaren vijftig en zestig bracht ze door in Parijs, Zuid-Afrika, New York en Hamburg. Ze studeerde fotografie en vierde feest met de jonge Beatles, om uiteindelijk definitief terug te keren naar haar geboortegrond.
Hallgrímur Helgasons roman is een adembenemende reis door de twintigste eeuw: een tegendraads meesterwerk vol IJslandse geestigheid.
De cover van Een vrouw op 1000 graden laat een oude vrouw zien, met sigaret en zonnebril. Dat het een vrouw is weet ik omdat ik dit boek heb gelezen. De vrouw ziet er eng, en angstaanjagend uit, een oud mens, zo'n heks waar ik als kind bang voor was. Met enige tegenzin sla ik het boek open om te gaan lezen.
En dan gaat er een wereld voor mij open, de wereld van Here, fantastisch neergezet en beschreven door Helgason. Here is een vrijgevochten vrouw met humor waar je constant om moet lachen. Leesvoer dat schreeuwt om te worden gelezen en gegeten, met smaak. Zelden heeft een schrijver mij zo verrast als Helgason. Behalve humor is er de ontroering, de ontroering van een vrouw die aan het einde is van haar leven, gekluisterd aan bed maar met een open blik alles vertelt wat haar is overkomen. en dat haar leven bol is geweest bewijzen de 541 pagina's. Langzaam lezen lukte niet, al hoort dat wel bij dit boek. Je wilt genieten van elk woord en elke zin die hout snijdt.
Wat kan ik anders zeggen dan wat geweldig dat ik deze schrijver heb leren kennen en ik ga zeker zijn eerdere werken lezen, oftewel die moet ik lezen. Want met humor een persoonlijk leven beschrijven dan heb je talent. En de auteur is een man die in het hoofd kroop van een dame.... een dame met een grote D. Lang leve Here al is ze er niet meer, maar dat kondigt ze al aan in het begin.
Dank aan de Uitgeverij De Arbeiderspers dat ik dit boek heb mogen lezen.
Lees ook de bijdragen van mijn medebloggers over deze roman.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten