dinsdag 10 januari 2017

Nina Haratischwill: Het achtste leven****



Nina Haratischwill: Het achtste leven****

Uitgeverij Atlas Contact schrijft het volgende:
Een monumentaal, Tolstojesk familie-epos dat zes generaties omspant tussen 1900 en nu. Acht levens van één Georgische familie, beginnend in een kleine stad tussen Georgië en Azerbeidzjan, waar een getalenteerde chocolatier zijn dochters grootbrengt en en passant een recept bedenkt voor een verrukkelijke chocoladedrank met gevaarlijke krachten. Het brengt hem rijkdom en aanzien, maar dat betekent in die tijd ook al spoedig een gevaar. Nitsa is de achterkleindochter van Stasia, een van de dochters van de chocolatier. Zij woont in Berlijn en vertelt op meeslepende wijze, maar ook met veel ironie en humor, de dramatische geschiedenis van haar familie en die van de ‘rode’ twintigste eeuw – een cruciale periode in de Europese geschiedenis – met de opkomst en ondergang van de Sovjet-Unie, het wegvallen van het IJzeren Gordijn en de perestrojka.

Vorig jaar schreef ik mij in voor de feuilleton voor ‘Het achtste leven’ op Hebban.nl. Acht weken, acht hoofdstukken en later tot mijn schrik 1248 pagina’s. Dat ‘Het achtste leven’ zo’n lijvig boek zou zijn dat was totaal onverwacht. Maar een feuilleton met elke week een hoofdstuk deed mij denken aan de tijden dat in de Margriet een boek werd gepubliceerd, met elke week een hoofdstuk. 

Reikhalzend werd er uitgekeken naar een volgend deel en soms werden de tijdschriften bewaard om achter elkaar te lezen. Maar ‘Het achtste leven’ was een totaal ander verhaal. Tot mijn grote verbazing (ik wist het echt niet) kwamen er hoofdstukken van meer dan 100 pagina’s per week, en elke week werd er door zo’n tachtig medelezers gediscussieerd. Verdwaald was ik, in een bos vol observaties, meningen, prachtige omschrijvingen, goede personen, kwade personen, heftige gebeurtenissen, chocolade en de ankers, Haratischwill en Nitsa. De auteur laat Nitsa het verhaal vertellen over haar voorgangers in zeven hoofdstukken, en een jongedame Brilka. De hoofdstukken hebben allen een meisjesnaam.

‘Het achtste leven’ leest als een sprookje, is geschiedschrijving en een roman, is een drama, als een toneelstuk dat opgevoerd wordt met vele personages. Niet gemakkelijk om zoveel te kunnen verwerken in een roman, maar Haratischwill doet het. Mede door de omschrijvingen en prachtige zinnen moet je vaak even op adem komen om alle mooie woorden in je op te nemen. De hoofdstukken zijn heftig, emotioneel en verdrietig en Haratischwill schrijft zodanig dat je alles wat er gebeurt, ziet, en ervaart. Alles is een film. Gebeurtenissen trekken aan je voorbij. Vaak trek je de stekker er even uit, om de film te onderbreken, terug te spoelen en opnieuw te zien en te beleven en te proeven ook, want ‘Het achtste leven’ prikkelt de zintuigen.

Vandaag, 10 januari 2017, verschijnt Nina Haratischwill’s ‘Het achtste leven’

En eigenlijk had ik nu het boek willen lezen, in mijn tempo, achter elkaar. En totaal niet gehinderd worden door het aantal bladzijden. En het niet hoeven te wachten op een hoofdstuk, op de bank met kat op schoot. En ik zou een stukje voorlezen, om te horen hoe ritmisch elke zin is, een prachtige melodie gevuld met hoge en lage noten. Dubbel genieten en zinnen herlezen, want dat heb ik de afgelopen weken ook gedaan. Ik wens U die nog mogen lezen, heel veel leesplezier. 

Auteur: Nina Haratischwill
Titel: Het achtste leven
Genre: Literaire romans
Uitgeverij: Atlas Contact
Aantal pagina’s: 1248


Geen opmerkingen: