donderdag 30 juli 2015

Femmetje de Wind: Rivka***



Femmetje de Wind: Rivka***

Rivka is de dochter van een vader die aan de Duitse bezetter is ontsnapt door onder te duiken. Zijn steun en toeverlaat was Piet. Gelukkig maakte zijn moeder de juiste keuze door hem uit te trein naar Westerbork te zetten. Zij komt niet meer terug. Het onderduiken blijft knagen bij haar vader mede doordat haar vader tijdens zijn onderduiken een jonge moeder ontmoette, kind en moeder zijn later spoorloos. Rivka heeft moeite met mannen, ze valt voor de foute Daniël, die getrouwd is en toch vrouwen versiert. Als ze getrouwd is en een kindje heeft komt ze Daniël toch weer tegen.

Femmetje de Wind is voor mij een onbekende schrijfster. De cover ziet er goed uit, mooi blauw met een jas erop. De verhalen over vader Louis, zijn jeugd en de tijd na de Tweede Wereldoorlog vond ik zeer interessant en boeiend. Rivka is geen sterke vrouw, dat wil ze wel zijn maar als je valt voor een getrouwde man en later weer terwijl je zelf getrouwd bent en een kind heeft vind ik dat zwak. Maar ja dat is het verhaal.

De dialogen van drie familieleden in het hoofd van Rivka Oma Cohen, oom Levy en oom Benjamin zijn grandioos en een hele goede vondst. En naast de verhalen over Isaac zijn zij de mooiste stukken voor mij.

Het boek leest gemakkelijk, prettig lettertype maar ook goede leesstijl. Hoe jammer is het dan dat Rivka zulke foute keuzes maakt. Dat kan niet alleen te maken hebben met het oorlogsverleden van haar vader. Er gebeurt veel in ‘Rivka’, oud zeer komt boven. Uiteindelijk komen er antwoorden op een aantal vragen.

maandag 20 juli 2015

Linda Jansma: Verbroken*****



Linda Jansma: Verbroken*****

Op 6 juni jl. was de release van het nieuwste boek van Linda Jansma, Verbroken. Ik was er niet bij dit keer, maar natuurlijk als Jansma fan wilde ik dit boek, en natuurlijk gesigneerd door Linda Jansma. Dat kwam helemaal goed en zo lag: ‘Verbroken’ al een aantal weken naar mij te lonken.

Waarom ging ik niet meteen lezen?

Er is een aantal redenen, allereerst lag ‘Verbroken’ te pronken op de eettafel en bureau, altijd bovenop de stapel. Zo kon ik het boek aaien, zo nu en dan bekijken en doorbladeren. En ik had, bofkont die ik ben, boeken gewonnen die voorgingen ivm recensie. Ik wist ook dat als ik begon ik alle tijd moest nemen voor dit boek. En zo kwam het dat ik pas afgelopen weekend in ‘Verbroken’ begon. Het was de bedoeling om er twee dagen van te genieten, zaterdag en zondag. Want de boeken van Linda Jansma zijn puur leesgenot, spannend en levensecht.

Van het twee-dagenplan kwam niets, eenmaal begonnen in ‘Verbroken’, stapte ik in de wereld van Mara en was er niet meer uit te halen. Ik las en las en verwonderde mij, hoe levensecht is dit boek weer. En wat schrijft Jansma toch geweldig goed. Tussendoor moest ik wel even stoppen, want ja drie poezen wilden eten, wil poesje Romy nog wel eens flink zeuren en miauwen, ik hoorde het niet, tot poes Lotje de teugels in pootjes nam en op schoot ging liggen en mij aankeek. O chips, ja sorry, o het is al twee uur later dan normaal, de poezen eten gegeven en de neiging onderdrukt om het boek mee te nemen naar de keuken, want ik moet wel op poes Famke letten, zij eet wat langzamer en anders wordt haar bakje leeg gegraaid door de twee andere katten.

En daarna ging ik verder, poes Lotje kroop op schoot en ik ging maar eens stukje voorlezen, zelfs Romy die nog wel eens wil miauwen was stil en ik was meteen weer verdiept in Mara’s verhaal en las ‘Verbroken’ in 1 dag uit. Ik heb daarna een dag niet kunnen lezen. Ik was diep onder de indruk wat ik had gelezen, het verhaal moest bezinken en ja ik droomde er ’s nachts over, dat doen goede boeken bij mij, ze komen voor in dromen.

Dat Jansma veel onderzoek doet is te lezen in haar boeken. Dat haar schrijfstijl gemakkelijk leesbaar is, is zo en dat Linda Jansma bij onze begaafde Nederlandse auteurs hoort is absoluut zo. Ik kan alleen maar volmondig zeggen “Linda , je hebt het weer gedaan”. En het boek verdient de volle 5 sterren. Geweldig en geniaal , ik weet dat de volgende thriller al onderweg is, en nou ik ben meer dan nieuwsgierig hè.

Dit is een leeservaring, een ervaring met een goed boek en tussendoor brokjes recensie.

zondag 12 juli 2015

Jeremy Massey: De laatste vier dagen van Paddy Buckley*****



Jeremy Massey: De laatste vier dagen van Paddy Buckley*****

Dit zegt Uitgeverij Brandt over dit boek:
Een doodgraver in Dublin maakt de grootste fout van zijn leven. Een blunder die hem zijn leven kan kosten... Een hilarische en sprankelende roman over doodsangst

Weduwnaar Paddy Buckley werkt al jaren voor Gallagher's, een gerenommeerde uitvaartonderneming in Dublin. Na een gedenkwaardige amoureuze ontmoeting met een cliënte rijdt hij 's nachts met zijn auto een overstekende voetganger aan. Als hij bij de man neerknielt om hem bij te staan, herkent hij hem. Het slachtoffer is Donal Cullen, de broer van de beruchtste maffiabaas van Dublin. Donal is dood.

De volgende ochtend belt de familie van Donal de uitvaartonderneming met het verzoek diens begrafenis te regelen. Tot zijn ontzetting krijgt Paddy de opdracht langs te gaan bij de maffiabaas Vincent Cullen en zijn bende. Vincent is niet alleen intens bedroefd, maar ook witheet van woede: als hij degene vindt die zijn broer heeft aangereden, zo verzekert hij Paddy, heeft diens laatste uur geslagen.

'De laatste vier dagen van Paddy Buckley' is spannend verhaal, liefdesgeschiedenis en zwarte komedie ineen, wat het een zeer verrassende debuutroman maakt.

Schrijver Jeremy Massey was zelf uitvaartondernemer en werkte samen met zijn vader in hun familiebedrijf in Dublin. Later werd Massey scenarioschrijver. Hij woonde in Londen en Los Angeles, voordat hij met zijn vrouw en drie kinderen naar Australië verhuisde.

Was ik bevooroordeeld toen ik ‘De laatste vier dagen van Paddy Buckley’ ging lezen? Debuten vind ik bijzonder, omdat mensen, schrijvers de sprong hebben gewaagd om een boek te schrijven en uit te geven. Inmiddels heb ik toch wel een aantal debuten gelezen of mogen lezen. En zo kreeg ik de kans om het debuut van Jeremy Massey te lezen. 

De cover is uitgevoerd in zwart wit en de titel is gevat in de contouren van een doodskist. Een lugubere cover, meer een cover van een thriller en passend bij de titel. Maar ‘De laatste dagen van Paddy Buckley’ wordt beschreven als een roman, een spannende roman vind ik.  

Paddy Buckley is weduwnaar en heeft moeite met het verwerken van de dood van zijn geliefde en wat beschrijft Massey zijn liefde voor haar ontroerend en liefdevol. Zijn werk als uitvaartverzorger, doodgraver, helpt hem het verlies te accepteren, al is zijn werk de dood. Eigenlijk was het voor Paddy gemakkelijker geworden de dood van zijn vrouw te verwerken door de ontmoeting met twee nieuwe vrouwen in zijn leven.

Maar hij zorgt niet zo goed voor zich zelf, werken tot je er bij neer valt en niet kunnen slapen, moeten wel leiden tot een catastrofe. Dat gebeurt, hij rijdt een man dood, en niet zomaar een man, nee een maffiabaas. De nabestaanden van de dode beginnen een klopjacht. Het einde van ‘De laatste vier dagen van Paddy Buckley’ komt onverwacht en is bijzonder.

Al vanaf de eerste bladzijde wordt je belangstelling gewekt, prachtige en ontroerende zinnen en zo herkenbaar als je een geliefde hebt verloren, wie het ook is, je ouders, je partner, kind of gezinslid of goede vriend. En dan komt het verhaal op stoom en blijf je lezen en je verbazen en je voelt en ziet de ontzetting van Paddy voor je. ‘De laatste vier dagen van Paddy Buckley’ trekt ook als een film aan je voorbij, een zwart-wit film met aandacht voor detail, rouw en verdriet maar ook vreugde en liefde.

Spanning, emotie, zwartgallige humor, liefde, trouw  en herkenning zijn allemaal elementen die van ‘De laatste vier dagen van Paddy Buckley’ het boek maken dat het is, een bijzonder en geniaal debuut.  Ik ben weer een bijzondere ervaring rijker maar zorgt er ook voor dat ik letterlijk op adem moet komen en dit boek moet laten bezinken. 

Wow wat een debuut, en de volle vijf sterren waard en voor mij is 'De laatste vier dagen van Paddy Buckley' door Jeremy Massey de roman van 2015.

maandag 6 juli 2015

Jackie van Laren: Zin****



Jackie van Laren: Zin****

Op 30 juni jl. presenteerden Jackie van Laren en Meulenhoff Boekerij de nieuwe roman Zin, het eerste deel van de Q-trilogie. Zin vertelt over Nina de Wit, die een maand lang als assistent gaat werken voor de wereldberoemde DJ en producer Wessel Quist. Het tweede en derde deel van deze vrolijke, romantische trilogie over de internationale wereld van de dance, Lief en Ziel, komen later dit jaar uit.

Een aantal weken geleden lag het boek ‘Zin’ in mijn brievenbus, een boek geschreven door Jackie van Laren. Zij heeft twee grote passies in haar leven lees ik op de achterkant, muziek en verhalen. De  Q-serie is haar debuut als schrijfster.

Nu maakte de aankondiging van een Q-serie een andere gedachte bij mij los, nl. de Q-serie van Jussi Adler Olsen, maar deze Q-serie is een ander genre, Feelgoodroman, Chicklit en geen thrillerserie.

 In ‘Zin’ wordt Nina aangenomen als PA voor Wessel Quist van Q-Productions, bijnaam Q. Ze krijgt een contract voor 30 dagen waarin ze belooft te blijven, haar voorgangers hielden het niet lang uit met Q. Maar Nina valt als een blok voor Q (vanaf het eerste ogenblik) en je raadt het al, hij ook voor haar. 

Van Laren heeft kennis van zaken en de wereld van de muziek kent ze door en door. Ik vond dat een verademing, want ik ken de muziekwereld niet en zeker niet die van dancefeesten en dj’s. Ik kijk altijd met verwondering naar beelden van dj’s en ben trots op de Nederlandse dj’s die het zo ver hebben geschopt. Het is leuk om daarover te lezen, en een compleet nieuwe wereld te leren kennen. 

Hoewel Q in het begin wel een eikel is, iemand die denkt dat alle vrouwen voor hem vallen en dat is ook zo, verandert hij in een leuke man voor Nina. Nina is het meisje dat niet kan geloven dat Q verliefd op haar is, en blijft ondanks alles de leuke en nuchtere meid. Haar verhalen over haar leventje met hippieouders is vertederend. Hoewel ze het niet eens is met de keuze die haar ouders maken is ze stapelgek op hen. ‘Zin’ is een sprankelend, prettig leesbaar en een heerlijk boek om te lezen. 

Maar er zit wel een minpunt aan dit boek, het einde is zo onvoorspelbaar dat ik dat niet had verwacht en helaas moet wachten op deel 2 ‘Lief’ of zelfs op deel 3 ‘Ziel’ om uit te vinden of het leven voor Nina een goed en prettig einde in petto heeft met of zonder Q. Ik kijk uit naar deel 2 ‘Lief’ dat in augustus verschijnt.

woensdag 1 juli 2015

Robyn Carr: Een goed jaar*****



Robyn Carr: Een goed jaar*****

Vier vriendinnen steunen elkaar door dik en dun en dat is ook wel nodig. Elke vrouw heeft problemen, zo kan Cassie haar droomman niet vinden en wordt aangerand, Julie heeft geldproblemen,  Marty heeft problemen met haar man Joe en Beth wordt voor de tweede keer getroffen door kanker.

‘Een goed jaar’ vertelt het verhaal van de vier vrouwen en dat doet Carr op voortreffelijke wijze. Ze maakt van Cassie, Julie, Marty en Beth levensechte personen. Ook Julie’s man Billy, Joe de man van Marty en twee nieuwe mannen  worden prima neergezet. Het geeft meerwaarde aan het boek dat je een situatie vanuit verschillende personen ziet. Zo is Cassie jaloers op Julie omdat zij haar droomleven heeft, een man en kinderen, maar onderschat Julie’s problemen. 

De wisseling van persoon naar persoon is vlotjes en soepel. Niet een keer hoef je terug te bladeren wie wie is of hoe zat het ook al weer.  Zeer geboeid was ik en diep in de levens van de vier vrouwen verzonken. Ik las en las ‘Een goed jaar’en voor ik het wist was het boek uit, met een goed einde. 

Carr heeft zich met ‘Een goed jaar’ overtroffen en ik kan het boek zeer aanbevelen. Als je wilt genieten van het leven van echte mensen waar ook naar oplossingen wordt gezocht is ‘Een goed jaar’ het boek om te lezen. Fans van de feelgoodromans zullen net als ik genieten van een vlot, emotioneel en prachtig boek. Dit boek verdient de volledige vijf sterren.