vrijdag 8 maart 2019

Jennifer Zeyneb Joukhadar: De kaart van zout en sterren*****


Jennifer Zeyneb Joukhadar: De kaart van zout en sterren*****

Uitgever AmboAnthos schrijft over ‘De kaart van zout en sterren’:

"De kaart van zout en sterren' van Jennifer Zeynab Joukhadar is een betoverend boek voor liefhebbers van "De zoon van de verhalenverteller'. Jennifer Zeynab Joukhadar vertelt het hartverscheurende verhaal van een hedendaags Syrisch meisje en een middeleeuwse avonturier, en beide verhaallijnen zijn even sterk en meeslepend.
Wanneer Nours vader overlijdt, besluit haar moeder met haar drie dochters terug te verhuizen van New York naar Syrië. Nour probeert de herinnering aan haar vader levend te houden door zijn verhalen over Rawiya te herhalen, een meisje in de twaalfde eeuw dat zich vermomt als jongen om bij een beroemde kaartenmaker in dienst te treden.
Syrië blijkt veranderd en al snel bereikt het geweld Homs. De familie wordt gedwongen te vluchten, en ze nemen dezelfde route als Rawiya honderden jaren eerder. Die is niet geheel zonder gevaar en ze komen voor een keuze te staan die het gezin voorgoed uiteen kan laten vallen.


Jennifer Zeynab Joukhadar is een Syrisch-Amerikaanse schrijver. Ze is geboren in New York, en heeft een islamitische vader en een christelijke moeder. Haar korte verhalen verschenen onder andere in Kenyon Review en The Saturday Evening Post. "De kaart van zout en sterren" is haar debuut.

‘De kaart van zout en sterren’ heeft een betoverende cover met een intrigerende titel. De titel en de cover maakten mij erg nieuwsgierig naar dit boek, nog voordat ik de informatie had gelezen. Toen ik las dat deze roman over een familie gaat die Syrië moet ontvluchten, wilde ik deze roman lezen. Want helaas is dit laatste keiharde realiteit. 

Nours moeder besluit na het overlijden van haar man terug te keren naar Syrië vanuit New York, terug naar haar familie, naar haar roots. Ze wil dat haar kinderen beschermd opgroeien. Niets is minder waar, hoewel men denkt dat het geweld hen niet raakt, nadert de oorlog Homs. De familie moet vluchten.
Nour vertelt de verhalen over een twaalfde eeuws meisje, Rawiya. Rawiya treedt in dienst bij een beroemde kaartenmaker. Daarvoor verkleedt ze zich als jongen. Samen met de kaartenmaker gaat ze op reis. Nour gaat op ook op reis, alleen zij is vluchteling.

In twee verhaallijnen wordt het verhaal verteld, heden en verleden worden prachtig met elkaar verweven. Nour en Rami (Rawiya) maken veel mee en ‘De kaart van zout en sterren’ geeft een mooi maar ook ontluisterend beeld van de landen rondom de Middellandse zee. Waar de reis van Rami moeilijk en zwaar is, maar mooi, maken Nour en haar familie de verschrikkelijkste dingen mee. Ze worden ziek en raken elkaar kwijt. Als het gezin uiteindelijk herenigd is,  is er veel gebeurd en dragen allen de sporen van deze vreselijke ervaring voor de rest van hun leven mee.

Nour spreekt geen Arabisch, maar ze leert het beetje voor beetje en het lijkt alsof je zelf ook een beetje Arabisch leert. Want niet alles is en wordt vertaald. Nour is een kleurrijke persoonlijkheid. Alles om haar heen drukt ze uit in kleuren.

Persoonlijk vind ik het prettig als niet alles is vertaald. In ‘De kaart van zout en sterren’ komen veel woorden in het Arabisch voor en daarbij moet je nadenken of googlen. Het haalt wel het leestempo uit het verhaal, maar deze roman nodigt juist uit tot langzaam lezen. Het geeft een goede indruk van de sfeer. 

Joukhadar schrijft poëtisch, en kleurt haar woorden en zinnen. Ze schrijft zelf en ik quote:
“De tekst is schilderen met woorden”

Vanaf het begin werd ik in de verhalen gezogen. Hedendaagse problematiek en een geschiedkundig verhaal smelten samen in een smeltkroes van geuren, kleuren, klanken, verdriet, geluk, begrip en onbegrip en liefde. Graag had ik een kaart uitgespreid over de tafel en daarop de routes getekend en bijgehouden van de reizen van Nour en Rawiya. 

Het verhaal van Nour en haar familie is zeer actueel. Het verhaal van Rawida is en leest als een sprookje. ‘De kaart van het zout en de sterren’ is een prachtige en realistische roman die indruk maakt.

Auteur: Joukhadar
Titel: De kaart van het zout en de sterren
Genre: Roman
Uitgeverij: AmboAnthos
Aantal pagina’s: 512

Met dank aan Uitgeverij AmboAnthos voor het E-book.

dinsdag 5 maart 2019

Melinda Metz: Hartendief op pootjes**** en Rhiannon Navin: Het overgebleven kind****


Melinda Metz: Hartendief op pootjes****

Rhiannon Navin: Het overgebleven kind****

Ik las twee boeken, twee romans, maar zo totaal verschillend. Ze hebben drie dingen gemeen, ze zijn uitgegeven door dezelfde uitgever, HarperCollins, de auteurs maken hun debuut met hun roman en ze gaan over verdriet en eenzaamheid. Ik las ze tegelijkertijd en maakte er één recensie van, een duo recensie maar dan anders.

Uitgeverij HarperCollins schrijft over ‘Hartendief op pootjes:

Zij is klaar met mannen, maar haar kat is het daar niet mee eens.

Jamie is vierendertig, single, en heeft voorlopig genoeg van mannen. Na haar tijd te hebben verspild aan De man die zich niet wilde binden, De egocentrische man en De man die vergat dat hij al getrouwd was, is haar kat MacGyver het enige mannelijke wezen dat ze nog in haar buurt wil hebben. MacGyver is een lieverd, maar hij heeft de vreemde gewoonte om spullen te stelen.

MacGyver op zijn beurt vindt het maar niets dat Jamie alleen wil zijn en bedenkt dat buurman David best goed bij haar zou passen. Hij steelt iets van David en verstopt dat bij Jamie, daarna steelt hij iets van Jamie en verbergt dat bij David. Binnen de kortste keren raken de twee aan de praat over gestolen goederen en relatieproblemen. Maar ze worden niet verliefd, echt niet…

Over ‘Het overgebleven kind’ schrijft HarperCollins:

Een ontroerende roman over rouw binnen een gezin.
De zevenjarige Zach is getuige van een gruwelijke schietpartij op zijn school, waarbij vijftien kinderen omkomen, onder wie zijn oudere broer Andy. Vanaf dat moment is Zachs leven opgedeeld in de periode voor én de periode na de schietpartij. Omdat Andy vaak gemeen tegen hem was, is Zach soms blij dat zijn broer er niet meer is. Maar mag dat wel?

Het liefst heeft Zach dat alles weer normaal is, want hij weet niet hoe hij met het verdriet van zijn ouders en met zijn eigen gevoelens moet omgaan. Hij wil dat zijn moeder er weer voor hem is, in plaats van dat ze alleen maar met de dader bezig is. En hij wil dat zijn vader naar hem kijkt en niet dag in dag uit naar buiten staart. Om een gevoel van geborgenheid te hebben, trekt Zach zich terug in de kledingkast van Andy. Daar vindt hij rust en ontspint zich een heel nieuwe wereld voor hem.


In ‘Hartendief op pootjes’ door Melinda Metz is de hoofdrol weg gelegd voor een kat, MacGyver (geweldige naam trouwens). Hij is de kater van Jamie, een single vrouw die besluit haar droom om schrijfster te worden gaat volgen en samen met MacGyver verhuist naar Avella, Pennsylvanië. 

Deze roman is een feelgoodboek en vanaf het begin heb je een grote smile op je gezicht tijdens het lezen. MacGyver is de hartendief en neem dat dief maar letterlijk. Hij steelt objecten want hij heeft een missie, mensen samen brengen, hij duldt geen verdriet en als hij er wat aan kan doen, doet hij dat. Natuurlijk zoekt hij een man voor zijn baasje, want ook zij is verdrietig. ‘Hartendief op pootjes’ staat bol van de avonturen die MacGyver beleeft in zijn nieuwe buurtje. Als lezer maak je kennis met de bewoners en ontdek je wat er speelt achter een voordeur. Metz heeft een vlotte pen, ‘Hartendief op pootjes’ leest gemakkelijk en je lacht, lacht om de capriolen van de kat (en hond die er ook in voorkomt). Daarnaast heeft Metz inlevingsgevoel en snapt het verdriet van mensen om hun overleden dierbaren.

Hoe anders is ‘Het overgebleven kind’ door Rhiannon Navin. Ook deze roman kent verdriet en eenzaamheid. Maar dit verdriet is veel rauwer en heeft veel gevolgen. Het is ook nog al wat als je getuige bent van een schietpartij op je school en je oudere broer wordt doodgeschoten. Zach is pas zeven jaar. Zijn ouders kunnen niet goed met hun verdriet en dat van Zach omgaan. Zach sluit zich op in een kast, hij zat met zijn juf in een kast verborgen tijdens de schietpartij. Daar zoekt hij de geborgenheid die hij mist.

Een schietpartij op een school, je kan het je bijna niet voorstellen, maar toch komen ze voor, nog steeds. Hier in Nederland zijn we tot op heden dit nare fenomeen bespaard gebleven, een aantal jaar geleden wel in een winkelcentrum en een gijzeling op school. Laat het absoluut zo blijven dat dit fenomeen niet in ons land komt.
Navin laat met ‘Het overgebleven kind’ zien wat er met mensen gebeurt na een traumatische gebeurtenis. Een kind verliezen is al zwaar maar als het wordt vermoord is dat dubbel zo zwaar. Het rouwproces van alle nabestaanden is zwaar en verdrietig. Veerkracht is nodig en in dit boek is de hoofdrol voor Zach. Ook Navin heeft inlevingsgevoel en snapt het verdriet van mensen om hun overleden dierbaren en de wereld van een klein jochie.

Zach vertedert. Vanuit zijn perspectief is deze roman geschreven. Het is zijn beleving van het proces waarin zijn familie terecht komt. Zijn logica, zijn gevoelens worden beschreven, want waarom wordt Andy zijn broertje nou zo verheerlijkt terwijl hij vaak zo gemeen was. Waarom komen er zoveel mensen bij hem thuis, er is toch geen feest aan de gang. De verdrietigheidsdeken ligt zwaar op hem en zij ouders. Je wordt geraakt door Zach. Telkens weer komen bij mij de vragen boven waarom, waarom doen mensen elkaar zoveel ellende aan en waarom zijn wapens zo gemakkelijk verkrijgbaar?


Auteur: Melinda Metz
Titel: Hartendief op pootjes
Genre: Roman
Uitgeverij: HarperCollins
Aantal pagina’s: 318

Auteur: Rhiannon Navin
Titel: Het overgebleven kind
Genre: Roman
Uitgeverij: HarperCollins
Aantal pagina’s: 379


Met dank aan Uitgeverij HarperCollins voor de exemplaren.