zondag 16 augustus 2015

Verslag release 'De Skinner methode' door Bronja Hoffschlag d.d. 15 augustus 2015



Verslag release De Skinner methode door Bronja Hoffschlag.

Op zaterdag 15 augustus 2015 was het zover, de release van 'De Skinner methode', geschreven door Bronja Hoffschlag, haar derde boek en het verwachte vervolg op haar debuutthriller ‘De dode kamer’, Project X. De release vond plaats in het Parkhotel in Rotterdam.  Het hotel stroomde vol met fans , familie en vrienden. Natuurlijk was Uitgeverij Agemo aanwezig en uitgever Bert Hoffschlag (ja de man van) ontving ons op een hartelijke en zeer welkome manier samen met Natascha Looije. 

Natascha Looije opende de middag en heette alle aanwezigen welkom. Ze gaf het woord aan Charles Kuijpers, recensent en proeflezer. Hij begon zijn speech met feiten uit Wikepedia over 2013. Twitter ging naar de beurs, Magnus Carlsen (opgezocht) werd wereldkampioen schaken, in Zwolle was een sperweruil gezien, maar er ontbreekt een heel belangrijk feit en wereldnieuws. ‘De dode kamer’ verscheen, het eerste deel van Project X en het debuut van de jonge auteur Bronja Hoffschlag. 

(Korte achtergrondinformatie: Het boek ‘De dode kamer’ is in eigen beheer uitgegeven, omdat een uitgever die wel interesse had één van de hoofdrolspelers dood wilde laten gaan aan het einde van deel 1 en tevens veel wijzigingen wilde laten aanbrengen. Bronja Hoffschlag wilde dat niet, terecht, het verhaal is zoals het is en dat is het ook. ‘De dode kamer’ werd opgenomen in de leesclub van Crimezone.nl, de voorganger van Hebban.nl. En zo kwam ik als deelnemer aan de leesclub in aanraking met dit boek ‘De dode kamer’ en was vanaf de eerste bladzijde geboeid en was ik totaal verloren voor mijn omgeving, totaal in de ban van de werelden van Lennart en Misha. Het boek won De Crimezone Debuutprijs 2014.)

Bronja wilde heel graag dat het eerste exemplaar van ‘De Skinner methode’ werd overhandigd door Sander Verheijen, hoofdredacteur van Hebban.nl. En natuurlijk was hij aanwezig, maar hij deed het niet. Het eerste exemplaar werd aan haar uitgereikt door de auteur R.J. Ellory, de mysteryguest die haar uitgever had geregeld. Hoffschlag is fan van de boeken van deze auteur en het was een grote verrassing, voor haar maar ook voor ons het publiek. 

Bronja Hoffschlag werd geïnterviewd door R.J. Ellory. Het was een heel leuk interview, en opvallend vond ik haar antwoord op de vraag wat het verschil is tussen een goed en geweldig boek. Ze antwoordde dat je dan alles om je heen vergeet en totaal verdiept bent in het boek. Je hoort niet wat anderen vragen en ze vergeet zelfs haar dieren te voeren, ha dat is precies wat ik ook ervaar en dat heeft ‘De dode kamer’ ook met mij gedaan. 

Ze vertelde dat ze een fascinatie heeft voor rare vreemde dingen, geen politiek of zo. Maar ze onthoudt dingen, rare en bijzondere nieuwtjes, kleine berichtjes. Ze doet veel research en is getriggerd door seriemoordenaars, en ook zij heeft de vraag wat maakt iemand tot een seriemoordenaar nog niet kunnen beantwoorden. Zit het kwaad er al in vanaf de geboorte of wordt iemand het kwaad zelf? R.J. Ellory vertelde dat seriemoordenaars perfecte leugenaars zijn, alle percepties zijn anders. En hoe vind je de waarheid, want alles wordt omgedraaid. Kijk maar naar een overval waar zeven mensen getuigen van zijn, je krijgt zeven verschillende getuigenissen, omdat mensen een situatie anders beleven. 

Ze heeft een aantal hobby’s, schrijven, lezen, series bekijken en haar dieren.

Bronja Hoffschlag heeft nu twee belangrijke zaken op haar bucketlist staan, enerzijds het schrijven van songteksten voor een heavy metal band die haar benaderde, wow, en het schrijven van deel drie van Project X dat wel werktitels heeft maar nog geen echte titel. In ‘De dode kamer’ wordt door de oplettende lezer wel  de titel van het vervolg onthuld, maar dat gaat dus nog niet gebeuren.

Natuurlijk was er tijd voor signeren door Bronja van haar nieuwste boek 'De Skinner methode’ en dat is Bronja ook, ze heeft voor iedere aanwezige een aardig en persoonlijk woordje. 

En nu is het tijd voor ‘De Skinner methode’.





zondag 9 augustus 2015

Emily St. John Mandel: Station Elf****



Emily St. John Mandel Station Elf****

Een dodelijk griepvirus raast door de wereld en maakt vele slachtoffers, zo ook de acteur Arthur Leander die in de magistrale rol al King Lear in het harnas sterft. Kirsten heeft een kleine rol in dit toneelstuk. Ze wordt lid van het reizende Symfonie orkest dat overal voorstellingen geeft. Ook Jeevan was erbij, hij reanimeerde Arthur. 

Na de Georgische griep is er niets meer over van de wereld zoals wij die kennen. Er rest nog een handje overlevenden dat het moeten zien te rooien. In ‘Station Elf’ worden de verhalen verteld en er is een beknopt aantal hoofdpersonen. Zij waren allen aanwezig bij het drama King Lear. St. John Mandel vertelt de verhalen op een prachtige, bijzondere en bijna poëtische manier. 'Station Elf' leest aangenaam en de dialogen zijn mooi en diepzinnig.  De aarde is de aarde niet meer, er is niets meer over van de wereld die wij kennen.  

‘Station Elf’ gaat terug naar het begin waarin mensen probeerden te overleven en een mensheid scheppen. Bijzonder is dat de kunstvormen zijn blijven bestaan. Het is een prachtige roman, de beschrijvingen zijn fantastisch en het gebruik van stukken van Shakespeare boeiend en passend. Ik lees niet zo vaak Fantasy, maar door ‘Station Elf’ is mijn nieuwsgierigheid gewekt.

De roman ‘Station Elf’ is een aanrader.

Met dank aan Uitgeverij Atlas, waarvoor ik dit boek mocht lezen.

vrijdag 7 augustus 2015

Nienke Denenkamp: Alleen op een eiland - Godfried Bomans en Jan Wolkers op Rottumerplaat****



Nienke Denekamp: Alleen op een eiland, dagboek van een eilandbewoner****

Een prentenboek voor volwassenen, zo zou je het boek ‘Alleen op een eiland’ kunnen beschrijven, maar niet zo maar een prentenboek. Het boek bevat foto’s, tekeningen en heel veel informatie over de totstandkoming van het radioprogramma ‘Alleen op een eiland – Dagboek van een eilandbewoner’.  Wat een prachtig project en portret. Mijn moeder luisterde elke dag vooral de gesprekken met Godfried Bomans wilde ze niet missen, wat ze van de Jan Wolkers vond, zei ze niet. 

Ik kan het niet mooier vertellen dan deze informatie: