donderdag 30 juni 2016

Elena Ferrante: Wie vlucht en wie blijft



Elena Ferrante: Wie vlucht en wie blijft

Voor Een Perfecte dag voor literatuur van NotJustAnyBook.nl las ik ‘Wie vlucht en wie blijft’ door Elena Ferrante.

Elena Greco is de vertelster.
Lina Cerullo is haar jeugdvriendin.
Emotionele achtbaan.
Napolitaanse romans.
Aparte schrijfwijze.

Families Cerullo, Carracci, Peluso, Cappuccio, Sarratoe, Scanno. Solara en Airota.
Extraverte personen.
Relaties komen en gaan.
Realistisch, maar dan wel van een botheid die haar weerga niet kent.
Achteloosheid en arrogantie, twee woorden die mij raken in deze roman.
Nino Sarratore, de man waar veel om draait.
Trilogie:  ‘De geniale vriendin’, ‘De nieuwe achternaam’ en ‘Wie vlucht die blijft’, deel 4 komt er aan…
En de vraag blijft: Wie is Elena Ferrante?

Over de auteur citaat achterflap:

“Haar succes is te danken aan de grote kracht en de verslavende schoonheid waarmee ze schrijft over identiteit, verlangen, familie en vriendschap.”

‘Wie vlucht en wie blijft’ door Elena Ferrante is uitgegeven door Wereldbibliotheek, Amsterdam.

Leest u ook wat mijn medebloggers vinden van ‘Wie vlucht die blijft’.

http://www.notjustanybook.nl/2016/04/wie-vlucht-en-wie-blijft-elena-ferrante/

vrijdag 24 juni 2016

Faye Kellerman: Bloedspel****



Faye Kellerman: Bloedspel****

'Bloedspel' is de twintigste thriller van Kellerman over Peter Decker en zijn vrouw Rina, in 2012 verschenen met als titel Gun Games (trefzeker). Ik heb boeken over dit stel gelezen, te beginnen met het eerste boek 'Het rituele bad' uit 1986. Andere titels zijn ‘Een onreine dood’, ‘Melk en Honing’, ‘De doodzonde’, ‘Toevluchtsoord’ en 'Gebed voor een dode'. Daarna ben ik gestopt de boeken van Kellerman te lezen, met onbekende reden. ‘Bloedspel’ is een hernieuwde kennismaking.

Twee zelfmoorden door jongeren kunnen geen toeval zijn. En dan is daar Gabe, de vijftienjarige zoon van Chris Donatti, een moordenaar. Hij woont bij Decker en zijn vrouw en heeft een stabiel leven gekregen. De vraag is of hij het moordzuchtige gen van zijn vader heeft geƫrfd.

“Zout in de wond strooien was Ć©Ć©n ding, regelrechte wreedheid was iets anders”. Zomaar een zin aan het eind van een hoofdstuk. ‘Bloedspel’ is spannend, en heeft verschillende verhaallijnen. Al vanaf het begin boeit ‘Bloedspel’ en dat blijft zo tot aan het open einde. Hoewel ‘Bloedspel’ het twintigste boek is over de familie Decker is er geen enkel bezwaar om het boek te lezen. 

'Bloedspel’ is levensecht, personen kunnen zo uit het boek stappen en bij je in de buurt wonen. Kellerman heeft aandacht voor details zonder dat haar vlotte schrijfstijl worden onderbroken. Stukje bij beetje ontraadselen Decker en zijn team de redenen voor de zelfmoord van de twee jonge mensen. Maar er gebeurt veel meer in dit boek, maar dat mag u zelf gaan lezen. ‘Bloedspel’ is een aanrader en zorgt ervoor dat je meer boeken van deze auteur wilt gaan lezen.

woensdag 22 juni 2016

Jackie van Laren: Vallen***



Jackie van Laren: Vallen***

En dan ineens ligt er alweer het vierde boek van Jackie van Laren. ‘Vallen’ is het verhaal over Anne die op het zoontje van een bekende rockzanger gaat passen. Ze is journaliste, gaat mee op tournee van de Rage en valt als een baksteen voor de leadzanger Rory (en hij voor haar).

De cover bestaat uit drie kleuren, zwart wit rood. Je ziet een paartje onder een paraplu, omgeven door rode bloemen opgebouwd uit hartjes. 

‘Vallen’ is een combi van boek en dagboek. Je leest over Anne maar ook haar interpretatie. Zij verwoordt de dagelijkse gang van zaken van een band op tournee in een artikel, maar het wordt onbedoeld een persoonlijk document. Elk hoofdstuk heeft een titel, omgeven door de bloemen van hartjes, het boek ziet er vrolijk uit.

Van Laren geeft een nieuwe en andere invulling aan feelgoodromans. Hoewel het gaat om de liefde tussen twee mensen, die om elkaar heen draaien is de entourage anders. Ze schrijft over de muziekscene en heeft een vlotte pen. ‘Vallen’ is gemakkelijk leesbaar.

Eerlijkheidshalve had het boek voor mij wel wat dunner mogen zijn, het om elkaar heen draaien van Anne en Rory is op een gegeven moment wel klaar en je weet dat ze elkaar toch wel vinden. Een goed einde hoort bij een chicklit. De ster in ‘Vallen’ vind ik persoonlijk het driejarig zoontje Rowland. Zijn woordenschat is grappig om te lezen, de r kan hij niet uitspreken en hij verhaspelt woorden zoals een kind kan doen.

‘Vallen’ is een aanrader:
1.       als je van feelgoodromans houdt,
2.       als je een boek wil lezen zonder al te veel gedoe,
3.       als je zin hebt in een chicklit,
4.       als je onderweg bent,
5.       als je thuis in je luie stoel ligt,
6.       als je in de zon zit,
7.       als het regent,
8.       als je fan bent van de boeken van Jackie van Laren,
9.       en elke andere reden die je kan bedenken om dit boek te lezen.

Met dank aan Uitgeverij Meulenhoff Boekerij bv voor een exemplaar.