woensdag 30 september 2015

Peter Mendelsund: Wat we zien als we lezen*****



Peter Mendelsund: Wat we zien als we lezen*****

Wonderlijk
Apart
Teder

Welbeschouwd
Eensgezind

Zowaar
Interessant
Eender
Noten

Abstractheden
Levendigheid
Schetsen

Werkelijkheid
Exclusiviteit

Licht
Eens
Zien
Etsen
Naïviteit

Passend
Exclusiviteit
Transparantie
Energie
Redelijkheid

Moraal
Extravert
Navolging
Doen
Extreem
Leergierig
Synesthesie
Uitvoering
Niet de details
Doorgaan

'Wat we zien als we lezen' door Peter Mendelsund is een prachtig, wonderlijk, humoristisch en geweldig geïllustreerde kunst in boekvorm, koop, lees en verwondert U.

Ik las dit kunstwerk voor Een perfecte dag voor Literatuur van NotJustAnyBook.nl, lees oook wat mijn medebloggers schrijven:




zaterdag 26 september 2015

Jackie van Laren: Lief****



Jackie van Laren: Lief****, deel 2 van Q-serie

Dit schreef ik een aantal weken geleden:

Op 30 juni jl. presenteerden Jackie van Laren en Meulenhoff Boekerij de nieuwe roman Zin, het eerste deel van de Q-trilogie. Zin vertelt over Nina de Wit, die een maand lang als assistent gaat werken voor de wereldberoemde DJ en producer Wessel Quist. Het tweede en derde deel van deze vrolijke, romantische trilogie over de internationale wereld van de dance, Lief en Ziel, komen later dit jaar uit.

Een aantal weken geleden lag het boek ‘Zin’ in mijn brievenbus, een boek geschreven door Jackie van Laren. Zij heeft twee grote passies in haar leven lees ik op de achterkant, muziek en verhalen. De  Q-serie is haar debuut als schrijfster.

Nu maakte de aankondiging van een Q-serie een andere gedachte bij mij los, nl. de Q-serie van Jussi Adler Olsen, maar deze Q-serie is een ander genre, Feelgoodroman, Chicklit en geen thrillerserie.
 In ‘Zin’ wordt Nina aangenomen als PA voor Wessel Quist van Q-Productions, bijnaam Q. Ze krijgt een contract voor 30 dagen waarin ze belooft te blijven, haar voorgangers hielden het niet lang uit met Q. Maar Nina valt als een blok voor Q (vanaf het eerste ogenblik) en je raadt het al, hij ook voor haar. 

Van Laren heeft kennis van zaken en de wereld van de muziek kent ze door en door. Ik vond dat een verademing, want ik ken de muziekwereld niet en zeker niet die van dancefeesten en dj’s. Ik kijk altijd met verwondering naar beelden van dj’s en ben trots op de Nederlandse dj’s die het zo ver hebben geschopt. Het is leuk om daarover te lezen, en een compleet nieuwe wereld te leren kennen.
Hoewel Q in het begin wel een beetje een eikel is, iemand die denkt dat alle vrouwen voor hem vallen en dat is ook zo, verandert hij in een leuke man voor Nina. Nina is het meisje dat niet kan geloven dat Q verliefd op haar is, en blijft ondanks alles de leuke en nuchtere meid. Haar verhalen over haar leventje met hippieouders is vertederend. Hoewel ze het niet eens is met de keuze die haar ouders maken is ze stapelgek op hen. ‘Zin’ is een sprankelend, prettig leesbaar en een heerlijk boek om te lezen. 

Maar er zit wel een minpunt aan dit boek, het einde is zo onvoorspelbaar dat ik dat niet had verwacht en helaas moet wachten op deel 2 ‘Lief’ of zelfs op deel 3 ‘Ziel’ om uit te vinden of het leven voor Nina een goed en prettig einde in petto heeft met of zonder Q. Ik kijk uit naar deel 2 ‘Lief’ dat in augustus verschijnt.

In ‘Lief’ moet Nina haar leven weer herpakken na de korte periode met Q. Iedereen is lief voor haar in het hippiehuis van haar ouders en er is nog iemand die erg lief voor haar is (de titel is hiermee wel verklaard).
‘Lief’ leest even prettig als ‘Zin’ . De stijl is prima en nog steeds leer ik over de muziekscene, en dat blijft leuk en heeft toch weer een aantal cliffhangers waardoor deel 3 ‘Ziel’ belangrijk wordt en een afsluiting over Nina’s leven. 

Op naar deel drie dus. Ook al zitten er een paar weken tussen het lezen van deze twee boeken, ik wist meteen weer waar het over ging. Deze serie feelgoodromans is een aanrader voor jong en oud. Eind goed, al goed?  U en ik zullen het zien, lezen dus.


dinsdag 15 september 2015

EVa Posthuma De Boer: Ica****



Eva Posthuma De Boer: Ica****

Voor Een Perfecte dag voor literatuur van NotJustAnyBook.nl las ik Ica van Eva Posthuma De Boer.

Nog voor ik iets had gelezen over of van het boek 'Ica' door Posthuma De Boer heb ik meteen een flashback met Icarus door de cover, een vleugel en de tekst “Een roman over bewondering en obsessie”. Icarus vloog te dicht bij de zon en stortte daardoor in zee. Als jong meisje las ik alles over de mythologie, in eerste instantie omdat je per keer in de bibliotheek maar twee leesboeken en twee informatieve boeken mocht lenen. De verhalenbundels over de mythologie vielen onder de categorie Informatief. Ik was er door geboeid, en dat waren de waren de verhalen die mij bij bleven.

In ‘Ica’ wordt het verhaal verteld van Nadine Sprenger die geboeid is door Ica Metz en haar bewondert. Maar die bewondering gaat ver, en wordt een obsessie. Menig fan zal zich in Nadine herkennen, denk ik zo. Die bewondering heb ik wel voor mensen maar geobsedeerd ben ik niet. Toch is ‘Ica’ een prachtige roman, met geweldig proza. Een drama in vijf bedrijven met een proloog en een epiloog, geheel volgens het boekje. Dat Posthuma de Boer Connie Palmen bewondert kan ook niet missen, haar bron- en literatuurvermelding staat er vol mee. 

Of Ica Connie Palmen is, ik kan het niet beamen, zoveel boeken heb ik nou ook weer niet van Connie Palmen gelezen. De stijl herken ik in 'Ica’ maar dan nog, 'Ica’ is door de schrijfster Posthuma De Boer geschreven en niet door Connie Palmen. Wellicht zullen er zeker raakvlakken zijn als ze over hetzelfde onderwerp schrijven, maar in een boek herken je toch de hand van de meester. En dit boek maakt mij nieuwsgierig naar eerdere boeken van Eva Posthuma De Boer.

‘Ica’ leest als een trein, eenmaal op stoom gekomen ademt het een ritme. De zinnen rijgen zich aan elkaar en vormen een ketting, waarvan het slot gesloten i,s maar zich opent door het boek te lezen. Ica is een belangrijke schakel in Nadine’s leven, zoals er meer schakels zijn, haar ouders, Françoise, haar kinderen. Hoe alles samen komt is aan ons lezers om te lezen en te genieten. 

‘Ica’ is uitgegeven door Uitgeverij AmboAnthos Amsterdam, 281 pagina’s.

Lees hier wat mijn medebloggers schrijven:
http://www.notjustanybook.nl/2015/06/ica-eva-posthuma-de-boer/
 
 


vrijdag 11 september 2015

Virginia Macgregor: Wat Milo zag***



Virginia Macgregor: Wat Milo zag***

Milo is negen jaar en woont met zijn varken Hamlet en zijn moeder Sandy bij oma Lou in. Milo heeft en oogziekte en wordt langzaam blind. Het jochie is superintelligent. Oma Lou vergeet veel en mama Sandy besluit dat ze naar een verzorgingstehuis moet. Daar blijkt van alles mis te zijn, en Milo gaat op onderzoek uit. Want in het verzorgingshuis gaat het niet goed met de oude mensen, ze worden niet goed verzorgd. Milo heeft dat snel in de gaten, maar er wordt niet zo naar hem geluisterd. Dat weerhoudt hem niet om op onderzoek te gaan, en dat doet hij met verve.

Macgregor schetst het leven van een lief en zorgzaam jongetje met een varkentje als huisdier. Je zou zeggen dat het een kinder- of jeugdboek is als je de beschrijving leest. Maar ‘Wat Milo zag’ is geen kinderboek, maar een roman met hedendaagse problematiek, de zorg, scheiding, financiële problemen. 

Het boek is gemakkelijk leesbaar en Milo is een jochie dat ik zo voor mij zie. Dat zijn alle personen die Macgregor opvoert, het zijn levende wezens, oma die alles vergeet maar ondertussen toch wel door heeft wat er speelt, moeder Sandy die haar best doet Milo in haar eentje op te voeden en te zorgen voor oma. De hoofdstukken die zijn verteld vanuit en over moeder Sandy vind ik persoonlijk de mooiste proza.
 
'Wat Milo zag’ is een aanrader voor iedereen die van feelgoodromans houdt, jongeren en volwassenen. Het taalgebruik is wel erg simpel, Milo is pas 9 jaar hè. Maar dat had wel wat meer op een volwassen manier gemogen. Er zijn goede en slechte mensen, een grijs gebied is er niet, en dat is soms wel jammer, net als het feit  dat er op een gegeven moment erg weinig gebeurt. En dan moet je wel doorlezen om te ontdekken of alles goed komt. 

‘Wat Milo zag’ verschijnt deze maand bij Meulenhoff Boekerij, de cover is in zachte zalmkleur uitgevoerd met een oog waarin de titel staat en een varkentje. Het is een lief, leuk, interessant en prettig leesbaar boek. Veel plezier aan de lezers.

Ik kreeg dit boek van de Libelle voor de facebookgroep Libelle Leest. Met dank daarvoor.