zaterdag 28 februari 2015

Charles den Tex & Anneloes Timmerije: Het vergeten verhaal van een onwankelbare liefde in oorlogstijd****


Charles den Tex &Anneloes Timmerije: Het vergeten verhaal van een onwankelbare liefde in oorlogstijd****

Verrassend het project van Charles den Tex en Anneloes  immerije, want zo zou je deze roman wel  kunnen noemen. Er wordt geschiedschrijving gedaan en aan de andere kant het romantische verhaal van het meisje en de piloot die elkaar leren kennen, elkaar kwijtraken in de Tweede Oorlog door de inval van Japan in Indonesië en elkaar na de oorlog weer terug vinden.

Charles den Tex ken ik van zijn boeken, thrillers, en van Anneloes Timmerije had ik nog nooit gehoord, zij heeft twee boeken geschreven. Deze emotionele en ontroerende roman heeft wel vragen bij mij opgeroepen, niet het verhaal want dat is grandioos, gebaseerd op ware gebeurtenissen en levende personen. Maar het thema, het schrijven ervan en het doen van onderzoek, dat zijn vragen die ik dit duo graag zou willen stellen. Dit boek is meer dan een roman, het is een document, het is een geschiedenisboek waarin een vergeten stuk van de oorlog aan de orde wordt gesteld en op een fantastische wijze. Zelden heb ik een boek gelezen dat zoveel vragen bij mij oproept over de totstandkoming.

Mochten de schrijvers “Een Perfecte dag voor literatuur” volgen en lezen dan hoop ik dat ze mijn vragen zouden willen beantwoorden.

Deze vragen zou ik stellen:

1.       Op welke wijze kent u elkaar?
2.       Waarom besloot u samen deze roman te schrijven? En op welke wijze ging dat?
3.       Hoe bent u op het achterliggende verhaal gestuit?
4.       Heeft u de hoofdpersonen werkelijk ontmoet?

(Ja ik heb achterliggende informatie gelezen, maar dat is voor mij niet genoeg.)

Charles den Tex schrijft thrillers, tijdens het lezen van deze roman herkende ik zijn stijl, het uitgebreid vertellen, de uitleg, maar ook de gemakkelijke manier van schrijven, zo lijkt dat voor ons lezers. ‘Het vergeten verhaal’ is geen thriller, maar toch ook weer wel, want het verhaal leest als een spannend avonturenboek, de avonturen van de piloten, en daarnaast de angstaanjagende kampervaringen. Ook de zoektocht door Guus is spannend beschreven. De liefde speelt een grote rol. 

Ook de tijd na de Tweede Wereldoorlog komt aan bod en bijna alles wordt besproken. Een diepe zucht als je ‘Het vergeten verhaal’ dicht slaat. Feiten en fantasie worden goed met elkaar verweven. En het is een toegankelijk boek, voor jong en oud. En zeker jongeren die geschiedenis in hun vakkenpakket hebben zullen dit boek graag willen lezen.

Er zijn wel minpunten, er zijn hoofdstukken in deze roman die langdradig zijn met opsomming van feiten, nodig voor de geschiedschrijving, maar dan leest het wat taai en is erg saai. Na een dergelijk hoofdstuk beland je weer in de wereld van Lienke en Guus die toch zo bijzonder was en is en vandaar 4 sterren voor deze ontroerende en knap geschreven (avonturen)roman. 

Lees hier wat mijn medebloggers schrijven over deze roman notjustanybook.nl  Een perfecte dag voor literatuur:


vrijdag 20 februari 2015

Een ontmoeting met Peter James en R.J. Ellory

Op zondag 15 februari jl.. was ik bij de Literaire Thrillersalon in Amsterdam. Twee favoriete schrijvers werden daar geïnterviewd en signeerden hun boeken. Over een ontmoeting met R.J. Ellory heb ik al eens verteld, Peter James ontmoette ik voor de eerste keer.

Het nieuwste boek van Peter James Doodsklok had ik gewonnen en kreeg ik ter plaatse uitgereikt. En natuurlijk liet ik het boek signeren.

Door het geroezemoes en het feit dat ik achterin zat heb ik niet alles meegekregen van het interview, al zat ik op het puntje van mijn stoel als Peter James vertelde. Hij is een aimabele man, een kritisch auteur op zijn eigen werk dat zo enorm goed is. Ik lees zijn boeken graag. en met mij veel meer fans die in de zaal zaten. Hij vertelde over zijn bezoek aan de vrouwengevangenis en zijn vrijwilligerswerk bij de politie, bestemd als research. Zijn hoofdpersoon Roy Grace is al aan zijn 9e boek toe.

Toen ik arriveerde werd er door leesvrienden meteen een plaatsje voor mij vrijgemaakt, zo fijn als je mensen leert kennen door boeken en in dit geval door Crimezone.nl, de site van Hebban. Iris, Joyce, Soraya en Vera zijn fans en het was fijn ze te zien en te spreken, en Soraya had een primeur. Na afloop had ze een privé interview met Peter James, petje af. Haar verslag lees je op Hebban. De link is
http://www.hebban.nl/crimezone/artikelen/peter-james-ik-had-nooit-verwacht

Omdat een aantal andere boeken voorrang hebben, geen straf hoor ligt Peter James rustig te wachten. Komt aan de beurt hoor, heel snel.



maandag 16 februari 2015

10e boek

2015 is al een goed leesjaar voor mij, ik ga beginnen aan mijn 10e boek

Deze boeken mag ik lezen de komende tijd:

Peter James: Doodsklok
Peter van Wermesken: Dubbelspion
Jane Shemilt: De dochter
Christiaan Weijts: De linkshandigen
Charles den Tex & Anneloes Timmerije: het vergeten verhaal van een onwankelbare liefde in oorlogstijd
Amanda Stevens: De crypte
Camiilla Läckberg: Leeuwentemmer
Margaret Leroy: Het Engelse meisje


De volgorde zal wellicht anders zijn en soms zal ik twee boeken tegelijk lezen, en meedoen aan leesclubs. Ha. Maar ik kan mij nu al verheugen op de komende leesdagen....

Emma Healey: Ze is zoek****

Maud is op leeftijd en vergeet dingen. Ze schrijft veel op maar snapt later haar briefjes niet meer. Ze woont nog in haar eigen huis. Haar dochter zorgt voor haar, samen met een aantal verzorgende. Kleindochter Katie helpt haar oma ook. De vriendin van Maud, Elizabeth, is er niet, Maud gaat op zoek naar haar, want waar is Elizabeth nou toch? Hoe kan ze dit raadsel oplossen, terwijl mensen haar niet serieus meer nemen en ze zelf ook alles vergeet. Heden en verleden wisselen elkaar af. Maar ze zet door.

Ze is zoek is de debuutroman van Emma Healey. Het boek is ontroerend en geeft herkenning. Mijn vader had Alzheimer en kon hij dingen nog onthouden omdat ik alles voor hem opschreef en hier en daar briefjes plakte, Maud doet dat ook. Ze leest zo'n briefje maar weet dan niet meer hoe of wat. Niet koken, hoezo een ei kan toch geen kwaad denkt ze en vervolgens vergeet ze wat ze aan het doen is. Wat een impact heeft Alzeheimer als de doodnormale dingen niet meer gewoon zijn en wat kan Healey dat prima verwoorden.

De dochter heeft het niet gemakkelijk. "Dat heb ik je toch al gezegd" of verontschuldigend naar andere mensen 'Ik heb het haar al heel vaak verteld". Je voelt en proeft de onmacht. Maud heeft ook haar heldere momenten. En haar dochter en kleindochter zijn zorgzaam.

Verleden en heden worden door Maud door elkaar gehaald. Ze verhaalt van vroeger toen ze bij haar ouders woonde en over haar zus Sukey. Haar zus is spoorloos verdwenen en ze heeft nooit iets van zich laten horen. Haar koffer wordt wel op een gegeven moment gevonden. Maar deze oude wond is nooit genezen.

Hoe alles bij elkaar komt is aan de lezer, want dit boek is ontroerend en toch ook wel spannend. Want waar is Elizabeth? En wat is er gebeurd met Sukey? Het plot is verrassend.


Yvonne van den Berg: De viool van mijn moeder****

Yvonne van den Berg - De viool van mijn moeder 

Voor een perfecte dag voor het prioriteitenkabinet NotJustAnyBook.nl herlas ik dit boek.
 
Berg-Yvonne-van-den-Berg-De-viool-van-mijn-moederIn het gezin van Else hangt een loodzwaar geheim. Haar moeder is opgegroeid in een NSB-gezin. Elses broer Bob wil meer weten en daardoor raakt Else ook geïnteresseerd, mede door de verhalen die ze op school hoort over de Tweede Wereldoorlog. Ze zoekt haar toevlucht in klassieke muziek en haar dwarsfluit. Dan vindt ze een oude viool op zolder die van haar moeder is geweest. Aan de vraag waarom zij niet meer speelt, zitten echter nog meer geheimen verbonden. Het geheim en de oorlog drukken op de hele familie en tekent de familieleden. De foute keuze van Elses grootvader staat alles in de weg.

'De viool van mijn moeder' is het verhaal van een verkeerde keuze dat het leven van een aantal generaties van een familie beïnvloedt. Het is de autobiografische debuutroman van Yvonne van den Berg. Het boek is gericht aan de broer van de auteur. Hij maakte deel uit van de familie die alles meemaakte. Het boek bestaat uit twee delen. Elk hoofdstuk heeft een titel, zodat de lezer weet over wie of waar het gebeurt en dat leest prettig.

Van den Berg gebruikt bij haar beschrijvingen kleuren, vormen, smaken en geuren. Ze worden subtiel toegevoegd en zijn erg smaakvol. Elk hoofdstuk ademt als het ware muziek. Het is net alsof je een muziekstuk leest; de noten zijn de woorden. Samen vormen ze een ontroerende roman. En als je het boek voor een tweede keer leest gaat alles nog meer leven omdat je de inhoud al weet, maar geniet van de prachtige proza.

Van den Berg heeft een vlotte schrijfstijl. De verhouding tussen moeder en dochter wordt boeiend beschreven. De muziek speelt een grote rol in 'De viool van mijn moeder'. Een toevoeging is dat de genoemde muziek in het boek op de website www.de vioolvanmijnmoeder.nl beluisterd worden. Daar krijg je ook informatie over de componisten.

Lees hier alle andere pareltjes van mijn medebloggers:
 http://www.notjustanybook.nl/2015/02/prioriteitenkabinet

zondag 15 februari 2015

Lisette Jonkman: Schrijven Kreng*****



Lisette Jonkman: Schrijven Kreng*****

Wat doe je als je bruist van ideeën, bang bent voor een knipperende cursor en je wilt een romantisch, grappig en meeslepend verhaal schrijven? Maar je hebt geen idee waar je moet beginnen? Of je zit vast in het midden van een verhaal. Schrijfster Lisette Jonkman deelt haar tips, blunders en misstappen met. Dit is in het kort waar het boek Schrijven Kreng overgaat staat op de achterflap.

Ik ben geen schrijfster, en ook geen beginnend schrijfster. Ik ben een lezer en ik lees kilometers, je kunt wel zeggen dat ik verslaafd ben aan letters, en een voordeel je wordt er niet dik van, maar torst wel een enorme voorraad aan informatie, beschrijvingen en geweldige leesuren mee. Sinds 2012 ben ik een boekenblog begonnen om eens bij te houden welke boeken ik lees. Sinds 2011 was ik actief geworden op boekenfora en deed mee aan leesclubs. Er ging een nieuwe wereld voor mij open, ik won boeken en in ruil daarvoor wilde men graag een recensie. Ik deed mee aan leesclubs. En ik merkte dat ik het leuk vind over boeken te schrijven en samen over boeken te praten. 

Wat begon als een leuk en bijzonder iets is mijn weblog nu belangrijk geworden. En ja ik kan alle hulp gebruiken bij het schrijven van recensies of mijn blog veranderen. Want daar doe ik het toch voor, dat mensen lezen welk boek ik heb gelezen en waarom zij het ook moeten lezen.

En zo kwam Schrijven Kreng van Lisette Jonkman op mijn pad, ik heb het van een goede vriendin gekregen die het ook had laten signeren. Ik ken Lisette Jonkman als chicklitauteur van Verkikkerd  en Verslingerd.  Boeken die ik met plezier gelezen heb, maar dit boek is anders en toch weer niet. De stijl van Jonkman is met humor bekleed en Schrijven kreng zit er vol mee.

Ik heb genoten van Schrijven Kreng, het is zo humoristisch dat je een glimlach niet kan onderdrukken en hardop las ik stukken voor aan de poezen, lachend en de poezen keken mij peinzend aan,  ha dit kenden ze niet, meestal zijn boeken spannend of vol verdriet. Ze werden er ook vrolijk van want mijn stem klonk vrolijk. En van de weeromstuit gingen ze achter elkaar rennen. Een dolle boel dus. Schrijven Kreng deed dat dus vaker met ze.

Omdat ik lang wilde genieten van Schrijven Kreng, legde ik mijzelf een leesverbod op, niet meer dan twee hoofdstukken per keer en echt weg leggen, anders bleef ik lezen. En dat is wat ik zeker nog ga doen, want dit boek lees je niet een keer maar verschillende keren, je blijft er in bladeren en her en der lezen. Dit boek zal er uit komen te zien als gelezen boek en iemand die mij kent weet dat ik heel zuinig ben op boeken. Het boek lag de afgelopen weken op tafel en vrienden bladerden in dit boek, geïntrigeerd door de titel. Ik weet dat dat bij een boek hoort, gelezen worden maar een gesigneerd exemplaar is de slagroom op de cake dus toch maar een nieuwe kopen. Dit exemplaar zal altijd op mijn bureau of tafel blijven liggen.

Dit is een boek waar ik van leer en zal leren en ook nog wel gebruiken voor recensies. Want het is en blijft soms moeilijk om iets anders te bedenken.  En nee het boek heeft mij niet overgehaald om boeken te gaan schrijven, dat laat ik liever over aan iedereen die dat graag doet of wil, en ik zal heel graag alle hersenspinsels lezen. Maar voor iedere auteur of beginnend auteur Schrijven Kreng is een goed begin.

Het is op NotJustAnyBook.nl, een perfecte dag voor literatuur tijd voor literaire prioriteiten. en ik koos Lisette Jonkman.  Lees ook welk boek mijn medebloggers kozen.




woensdag 11 februari 2015

Meet & eat with Ria Schopman van Alea

Vandaag had ik een meet & greet met de schrijfster Ria Schopman. Zij heeft Alea geschreven, haar debuut. Mijn verslag staat komende dagen hier.

donderdag 5 februari 2015

Elizabeth Little: Lieve dochter*****



Elizabeth Little: Lieve dochter*****

Janie Jenkins was rijk en leefde het leven van een verwend jetsetmeisje. Mooie kleding, accessoires, niets was te gek of te duur. En ze ging graag naar feestjes, waar ze gezien werd. Maar dan verandert haar leven, haar moeder is vermoord en Janie die naast haar lijk wordt gevonden wordt veroordeeld. Ze had een hekel aan haar moeder, maar heeft ze haar ook vermoord? Na tien jaar in de gevangenis te hebben gezeten wordt ze vrij gelaten, er zijn fouten gemaakt tijdens de onderzoeken. Janie verandert haar naam en gaat op zoek naar de waarheid. 

‘Lieve dochter’ is de debuutthriller van Little. Ze schreef twee non fictieboeken.  Dit debuut is spannend en levert heel veel actie. Het is een echte Amerikaanse thriller, waarin veel gebeurt. Ik heb genoten vanaf de eerste bladzijde en het is geweldig om te lezen over de in en outs van het uitgaansleven van een rijke tiener. De humor van hoofdpersoon Janie is geweldig om te lezen en echt en kent ook ontroering, een jong meisje dat zo graag gehoord wil worden. 

In ‘Lieve dochter’ wordt  Janie in haar doen en laten door misdaadjournalist Trace Kessler gevolgd, tot hij het spoor bijster is. Ze wordt beschreven als een koelbloedige moordenares en er worden wilde verhalen verteld. Media kan bijdragen aan beeldvorming.  Beeldvorming die soms helemaal niet klopt, en eigenlijk erg eng is.

Uiteindelijk komt Janie achter de waarheid, een waarheid die gruwelijker is dan verwacht. Lieve dochter’ is een aanwinst. Ik ben fan van Scandinavische thrillers omdat er uitgebreide beschrijvingen in staan, maar nu ik dit boek heb gelezen staan Amerikaanse thrillers op dezelfde hoogte, veel actie en reactie, goede personages en onverwachte plotten.

‘Lieve dochter door Elizabeth Little heb ik gewonnen bij een actie van A.W. Bruna Uitgevers  en verschijnt op 24 februari 2015, een aanrader.