Liane Moriarty: Grote kleine leugens****
‘Grote kleine leugens’ is mooi, realistisch en ontroerend. Moriarty kan met humor het leven beschrijven van een ouder die haar kind naar school brengt en dan in een poel terecht komt. Deze poel staat vol van ouders die elkaar proberen te overtreffen, het bloed onder elkaars nagels willen halen en het borrelt van onderhuidse spanningen. Moriarty weeft moeiteloos een aantal verhalen vanuit verschillende hoofdpersonen aan elkaar. Het boek is hartverwarmend en gaat over echte mensen. Maar het is ook keiharde werkelijkheid en hier en daar zeer verdrietig.
Er is herkenning al is het dan aan de kant van de leerkracht. De krampachtigheid van ouders als hun kind ander gedrag vertoont dan dat ze willen. De ouders die onderling elkaar kunnen pesten, door als een kluitje bij elkaar te staan en andere ouders moeiteloos en bewust negeren, de ouders die altijd maar dan ook altijd bij elk schoolfeest vooraan staan en die kinderen overslaan voor een partijtje. Ouders die zich nooit op school laten zien en die je dan ineens ziet en dan niet weet van welk kind deze ouder is. Ouders met meer kinderen op school en denken dat ze overal recht op hebben, maar ook alles een keer hebben meegemaakt. Maar ook de ouders die lief en aardig zijn voor elkaar, voor elk kind en leerkracht en je zomaar verrassen. Daarnaast gaat Moriarty hedendaagse thema’s niet uit de weg.
‘Grote kleine leugens' is verbluffend realistisch. Meesterlijk is de informatie die je krijgt aan het eind van een hoofdstuk, waarin verschillende mensen hun versie geven van een of meer gebeurtenissen. Moriarty heeft met ‘Grote, kleine leugens’ een geweldige roman geschreven en ik heb het boek met plezier gelezen, maar ben ook onder de indruk van de persoonlijke gebeurtenissen. Welke dat zijn noem ik hier niet, want dat mag u als lezer zelf ervaren.
Auteur: Liane Moriarty
Titel: Kleine, grote leugens
Genre: Roman
Uitgeverij: A.W. Bruna
Aantal pagina’s: 445
Met dank aan AKO.nl waar ik dit boek mocht winnen.