Virginia Macgregor: Wat Milo zag***
Milo is negen jaar en woont met zijn varken Hamlet en zijn
moeder Sandy bij oma Lou in. Milo heeft en oogziekte en wordt langzaam blind.
Het jochie is superintelligent. Oma Lou vergeet veel en mama Sandy besluit dat
ze naar een verzorgingstehuis moet. Daar blijkt van alles mis te zijn, en Milo
gaat op onderzoek uit. Want in het verzorgingshuis gaat het niet goed met de oude
mensen, ze worden niet goed verzorgd. Milo heeft dat snel in de gaten, maar er
wordt niet zo naar hem geluisterd. Dat weerhoudt hem niet om op onderzoek te
gaan, en dat doet hij met verve.
Macgregor schetst het leven van een lief en zorgzaam
jongetje met een varkentje als huisdier. Je zou zeggen dat het een kinder- of
jeugdboek is als je de beschrijving leest. Maar ‘Wat Milo zag’ is geen
kinderboek, maar een roman met hedendaagse problematiek, de zorg, scheiding,
financiële problemen.
Het boek is gemakkelijk leesbaar en Milo is een jochie dat ik
zo voor mij zie. Dat zijn alle personen die Macgregor opvoert, het zijn levende
wezens, oma die alles vergeet maar ondertussen toch wel door heeft wat er
speelt, moeder Sandy die haar best doet Milo in haar eentje op te voeden en te
zorgen voor oma. De hoofdstukken die zijn verteld vanuit en over moeder Sandy vind
ik persoonlijk de mooiste proza.
'Wat Milo zag’ is een aanrader voor iedereen die van
feelgoodromans houdt, jongeren en volwassenen. Het taalgebruik is wel erg simpel, Milo is pas 9 jaar hè.
Maar dat had wel wat meer op een volwassen manier gemogen. Er zijn goede en
slechte mensen, een grijs gebied is er niet, en dat is soms wel jammer, net als
het feit dat er op een gegeven moment
erg weinig gebeurt. En dan moet je wel doorlezen om te ontdekken of alles goed
komt.
‘Wat Milo zag’ verschijnt deze maand bij Meulenhoff
Boekerij, de cover is in zachte zalmkleur uitgevoerd met een oog waarin de
titel staat en een varkentje. Het is een lief, leuk, interessant en prettig
leesbaar boek. Veel plezier aan de lezers.
Ik kreeg dit boek van de Libelle voor de facebookgroep Libelle Leest. Met dank daarvoor.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten