woensdag 14 december 2016

Denis Thériault: De eenzame postbode****



Denis Thériault: De eenzame postbode****

Bilodo is postbode en hij doet iets wat totaal niet mag. Brieven die hij onder zijn hoede heeft om te bezorgen, stoomt hij open en leest ze. Daarna sluit hij ze en bezorgt ze. De brieven van Ségolène aan de gepensioneerde leraar Literatuur Grandpré intrigeren hem enorm. Het zijn kleine gedichtjes, die zij hem stuurt. Bilodo neemt de kans om de briefwisseling over te nemen en stapt in de wereld van Haiku’s.

Kolkend als water
dat tegen de rotsen slaat
maakt de tijd lussen

Bilodo struint de afdeling Japanse literatuur af en vindt een paar instructieve werken, op bladzijde 30:

“Het principe was in wezen vrij simpel: de haiku streefde ernaar het onveranderlijke en het vergankelijke naast elkaar te plaatsen. In een goede haiku stond idealiter een verwijzing naar de natuur (kigo) of naar een werkelijkheid die niet alleen voor de mens gold. Hij was eenvoudig, precies, compact en tegelijkertijd subtiel, en vermeed literaire kunstgrepen en de gebruikelijke kenmerken van poëzie, zoals rijm en metaforen. De kunst van de haiku was de kunst van het moment, van het detail. Hij kon over een stukje leven gaan, over een herinnering of een droom, maar vóór alles was het een concreet gedicht dat een beroep deed op het gevoel, en niet op het verstand.”

Het bovenstaande klinkt afstandelijk, en dat is ‘De eenzame postbode’ ook. Er worden zaken weergegeven en op een kille manier beschreven. Thériault neemt afstand van de gemoedstoestand van Bilodo en beschrijft situaties als een analyticus. Maar zodra hij Bilodo als persoon omarmt is zijn schrijfwijze ontroerend en bespiegelend.

Haiku’s hebben mij altijd geïntrigeerd, deze Japanse kunstvorm wordt door Robert van Gulik genoemd in de rechter Tie’s mysteries. Rechter Tie maakte en kalligrafeerde haiku’s. Ik vond het bijzonder om wederom over deze poëzievorm te lezen. En ‘De eenzame postbode’ deed mij wegdromen over de tijd dat ik deze mysteries las. En zorgde er voor dat ik deze boeken weer op mijn verlanglijst zet.

Ondertussen maakt Bilodo haiku’s of zijn leven er van afhangt, hij veronachtzaamt zijn werk ervoor. Hij droomt over en ademt Ségolène. Een ontmoeting zet alles op zijn kop. Hoe loopt deze novelle af? Lees en verwondert U.

Auteur: Denis Thériault
Titel: De eenzame postbode
Genre: Literatuur
Uitgeverij: MeulenhoffBoekerij
Aantal pagina’s: 142




Geen opmerkingen: