Er zijn 2 hoofdpersonen, Lucy die als bibliothecaresse werkt
en Ian, een jongen van 10 jaar die bij haar boeken komt lenen. Van zijn moeder
mag hij alleen maar goede boeken lezen (zij is streng gelovig), en geen boeken
over bijv. heksen, magie, wapentuig, evolutie enz. Maar Lucy legt boeken voor
hem klaar die hij dan leest in de bibliotheek. Er ontstaat een vriendschap
tussen hen. Samen maken ze een reis door Amerika, Ian is weg gelopen en Lucy
helpt hem, onbedoeld, maar het gebeurt. Uiteindelijk gaat Ian weer naar huis en
Lucy keert niet terug in deze woonplaats. Beiden hebben een hoop geleerd. Er
ontwikkelt zich een bijzondere
vriendschap tussen hen die uiteindelik stopt als Ian naar huis gaat.
In het boek komt heel veel literatuur aan de orde, en dat is
het bijzondere aan het boek. Er wordt over boeken gepraat en gesproken en aan
elkaar gekoppeld, en dat is ook de grote kracht van dit boek. En dan is Lucy er
nog, iemand die een groot gevoel van rechtvaardigheid heeft en de overtuiging
dat boeken hoop en redding kunnen bieden aan het leven als het leven chaotisch
is. Ze probeert ook mensen te redden, maar zoals ze zelf al zegt, ze maakt er
een grote puinhoop van, maar haar geloof dat boeken mensen kunnen redden blijft
bestaan. Het boek is niet een boek dat je in een keer uitleest, juist elke keer
een stuk maakt het boek goed, ook omdat er veel is om over na te denken. Zoals
er op de achterflap staat dat De lener een roadmovie is, klopt dit zeker.
Ik kan het boek zeker aanraden, vooral als je van literatuur
houdt en wilt ontdekken wat er allemaal geschreven is. En in het kader van de
Boekenweek dit jaar met als thema Vriendschap mag dit boek zeker niet
ontbreken.
Dank Orlando voor dit boek dat nu in mijn boekenkast pronkt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten