Sanneke van Hassel: Hier blijf ik****
Dit zeggen Uitgeverijen De Bezige Bij & De Kracht van Rotterdam
Met een minimum aan woorden weet Sanneke van Hassel een rijke en
dynamische wereld op te roepen. Haar verhalen vormen een grootstedelijk
universum, bevolkt door kleurrijke figuren. Een vastgoedhandelaar, twee
Portugese vrachtwagenchauffeurs, een pasgetrouwd stel, een bouwvakker
die van vogels houdt, een schaap op een binnenplaats en een meisje dat
wil schaatsen: dicht op elkaar leiden zij in de stad hun totaal
verschillende levens.
Hier blijf ik is een bijzondere samenwerking
tussen De Bezige Bij en de stadsexpositie De Kracht van Rotterdam. Voor
FD Persoonlijk, het magazine van Het Financieele Dagblad liet Van Hassel
zich een jaar lang inspireren door nieuwe stadsbeelden van jonge
Rotterdamse fotografen.
Hier blijf ik is een sprankelende bundel waarin verhaal en beeld een magisch verband aangaan.
Sanneke van Hassel (Rotterdam, 1971) debuteerde in 2005 met de
verhalenbundel IJsregen, gevolgd door de bundel Witte veder (2007). In
2008 ontving ze de BNG Nieuwe Literatuurprijs. In 2010 verscheen haar
roman Nest, in 2012 gevolgd door een derde bundel, Ezels. Van Hassels
werk wordt alom geprezen om de literaire kwaliteit. In 2013 werd haar de
Anna Blaman Prijs toegekend.
En dit vind ik van dit boek:
Door de foto's en verhalen lijkt het of de stad gaat leven en ademen en bekend wordt. Ik weet door de informatie dat de foto's zijn gemaakt in Rotterdam door fotografen die de kracht van de stad laten zien, het gehele jaar door. Maar deze foto's zouden in elke grote stad gemaakt kunnen worden, ze worden tot leven gebracht door Van Hassel. En het lijkt wel of de personen die op de foto's staan er zo vanaf stappen en zeggen "Hier ben ik". Korte verhalen, slechts 2 pagina's en dat vond ik balen, want ik wilde meer lezen over een persoon, over Ayse, over Alice, en Joost en zijn oma, over mensen die aangeduid worden met ze of hij of ik. Alles over die persoon willen weten, de besluiten die zijn genomen, maar ook de kleine genoegens.
Maar dit is het en daarmee moet ik het doen, met de korte verhalen die slechts een fractie van een mensenleven beslaat. Soms verdrietige verhalen, andere verhalen toveren een lach op mijn gezicht. Pareltjes, elk verhaal weer.
Hier blijf ik van Sanneke van Hasselt hoort niet in een boekenkast te staan maar op tafel te liggen, voor iedereen die langs komt om te bekijken en hier en daar te lezen. Op mijn bureau laat ik het boek graag liggen om vaker dan de afgelopen week een verhaal te lezen en de foto's te bekijken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten