Chrstophe Vekeman: Hotel Rozenstok****

Christophe Vekeman: Hotel Rozenstok****

Voor Een Perfecte dag voor literatuur van NotJustAnyBook.nl las ik ‘Hotel Rozenstok’ door Christophe Vekeman.

In ‘Hotel Rozenstok’ lees je het verhaal over een schrijver die Christophe Vekeman heet en deze schrijver stopt met schrijven. Na een aantal ideeën over een nieuwe roman die helaas elke keer sneuvelen heeft er genoeg van. Hij heeft niet het succes gekregen, waar hij zegt recht op te hebben, terwijl zijn collega’s die wel hebben gekregen. En hij breekt zijn pen ahum potlood in tweeën. Maar wat moet een schrijver gaan doen? Hij solliciteert naar de baan van kantoorbediende. En hij gaat zich bezinnen, in Nederland in een hotel. Zeventien dagen lang zal hij gaan logeren in Hotel Rozenstok in het stadje L. 

‘Hotel Rozenstok’ is een absurd boek. Het is geen schokkend verhaal, de schrijver is de schrijver himself. Het is het echte leven, waar wij als lezers over lezen. Maar wel het leven dat Christophe Vekeman ons dit geeft . Hij verhaalt over keuzes maken, maar zijn keuzes zijn beperkt. Kiest hij voor de literatuur, of voor het leven? 

En dan stokt mijn pen, mijn handen die over de toetsen tippen van de laptop. Want dat krijg ik nu van het boek ‘Hotel Rozenstok’, schrijfkramp. Ik kan er niet zoveel over schrijven. Want ‘Hotel Rozenstok’(door mijn constant Koppelstock genoemd) is net een soap, en dan geheel in één boek vervat. Er gebeurt niet zoveel of toch wel? Om vooral niets weg te geven geef ik u enkel en alleen een aantal aannames en vragen over ‘Hotel Rozenstok’. Deze aannames en vragen komen geheel voor mijn rekening.

·         Het boek is entertainment met een snik;

·         Prachtig proza wordt beschreven maar ook pagina’s met ellenlange zinnen ( drie of vier zinnen op een bladzijde);

·         Er zijn prachtige bespiegelingen met een gevoel van onheil (wanneer komt de heks?);

·         Is het een Western door de cover en de schrijver met cowboyhoed?

·         Natuurlijk is er een mooie lieve vrouw called Wanda;

·         Gedeelde smart is halve smart;

·         Het boek is serieus, maar met een lachwekkende ondertoon;

·         Er is sprake van een vleugje alcoholisme;

·         Onbegrip en misverstanden, irritaties en verbijstering, niet zelden minachting en in het beste geval je reinste onverschilligheid zowel hun deel als het mijne zijn Vekemans woorden.

Als de aftiteling van de film is begonnen, het slotakkoord van het muziekstuk is geëindigd is er een geslaakte zucht door de kamer gegaan. Christophe Vekeman kan schrijven en dat moet hij vooral blijven doen. Maar dan met een vraag van deze lezeres aan de schrijver: Mogen de zinnen aub wat korter zijn? 

Want wat denkt u zelf? ‘Lezen  is een allesoverheersende gewoonte,’  (interpretatie W.F. Hermans).

Met dank aan Uitgeverij De Arbeiderspers van wie ik een exemplaar ontving.

Lees hier wat mijn medebloggers schrijven over ‘Hotel’Rozenstok’ door Christophe Vekeman.

 http://www.notjustanybook.nl/2015/12/hotel-rozenstok-christophe-vekeman/