Owen Sheers: Ik zag een man*****

Owen Sheers: Ik zag een man*****

Hoe kon ik vermoeden dat ik mijn eerste vijfsterren roman van 2016 al zou lezen in de tweede week van 2016. Dat ik zo zou genieten van taalgebruik die de eenvoud van het leven zo mooi vertelt zoals Owen Sheers doet.

Voor Een Perfecte dag voor literatuur van NotJustAnyBook.nl las ik ‘Ik zag een man’ door Owen Sheers en ik merk dat ik poëtisch word als ik aan dit boek denk.

Michael Turner is een weduwnaar die verhuist naar Londen. Zijn vrouw Caroline is omgekomen in Pakistan. Op de eerste dag maakt hij kennis met zijn buurman Josh. Michael accepteert een uitnodiging voor een feestje en daar ontmoet hij Samantha, de vrouw van Josh, en hun dochters Rachel en Lucy. Hun band wordt hecht. Doordat de buren Caroline nooit hebben gekend, is contact zoveel gemakkelijker dan afspreken met vrienden. 

Sheers beschrijft Michael Turner tot in de puntjes, hij weet als geen ander deze schrijver neer te zetten. Michael Turner schrijft non-fictie boeken, zijn boek ‘Broederbende’ is een hit, een waargebeurd verhaal over twee criminele broers in Manhattan, New York. Hij volgde ze, trok met ze op, woonde er en schreef over hen zonder zichtbaar te zijn. Zo is Turner wel en niet zichtbaar in ‘Ik zag een man'. Zijn invoelingsvermogen is groot. Wat gebeurt er allemaal in het leven van Michael?

De eerste indruk van de cover in zwart met geel is niet bijzonder. Het lijkt wel een hype. De afgelopen tijd verschenen er veel boeken in de kleuren geel en zwart. De titel ‘Ik zag een man’ zie je bijna niet. Dat dit de opmaat is naar een zeer boeiende roman, is pas duidelijk na het lezen, eigenlijk tijdens het lezen al vanaf de eerste bladzijde. Sheers is een Brit en wellicht komt daar de nuchtere kijk op de wereld vandaan. Maar behalve nuchter is Sheers ook poëtisch, met een paar woorden en zinnen deelt hij rake klappen uit. 

“Er viel niets meer te zeggen. Caroline was dood en hij was achtergebleven met de huls van de waarheid in zijn handen, niet alleen beroofd van haar, maar ook van de man die ze van hem aan het maken was.” 

“Moeten meemaken dat je toekomst je ontnomen is en je toch blijft leven.”

“Ze onderkenden haar vluchtigheid, alsof ze een komeet was die hun nachten maar één keer in een leven zou vinden.”

‘De schrijver was helemaal niet aanwezig in het geschrevene. Het was een manier om te verdwijnen door je ergens in onder te dompelen.”

Sheers heeft oog voor de moderne wereld, voor verleden, heden en toekomst, voor morele dilemma’s, voor menselijke emoties. Hij verwoordt veel op een subtiele manier.

Je wilt traag lezen, langzaam genieten van alle woordspelingen en je onderdompelen in het taalgebruik. Maar dat lukt je niet. ‘Ik zag een man’ neer leggen is geen optie, omdat het boek onder je huid gaat zitten, in je hoofd en hart en het boek creëert onrust. Je wilt weten wat er gebeurt en je kan niet stoppen met lezen voor het boek uit is. Nu ik weet wat er speelt, is er weer rust in mijn hoofd, zoveel rust dat ik opnieuw kan starten in ‘Ik zag een man’ en kan genieten van het taalgebruik.

Voor alle lezers die deze roman (aanrader) gaan lezen, ik weet dat u een aantal fantastische en prettige leesuren krijgt. Tip, als u begint, zorg dat u een aantal uren ongestoord kunt lezen. Deze roman is genieten met een grote G en voor u het weet bent u noch aanspreekbaar, noch bereikbaar voor wie of wat dan ook.

Met dank aan Ambos/Anthos uitgevers van wie ik een exemplaar ontving.

Lees hier wat mijn medebloggers schrijven over ‘Ik zag een man’ door Owen Sheers.

http://www.notjustanybook.nl/2015/12/ik-zag-een-man-owen-sheers/