Gerard van Emmerik: De nieuwe Kratz*****
Julien wordt in huis opgenomen door Hildegard en Karl Kratz.
Zij hebben hun zoon Michael verloren, Julien zit in een instituut, daar door
zijn moeder heen gebracht. zij wilde reizen, alleen zegt zij.
“Maar eerst was er die heerlijke, onbezorgde tijd, daarin
Oost met zijn moeder. Hoogstens wat kinderangsten. Onschuldige dingen, niets
bijzonders. Meestal iets over een moeder die in haar eentje op reis ging,
zonder hem. Naar een Deen of Zweed. Of misschien een Noor.” Voor deze alinea op
blz. 48 staat het volgende. “Dat was de periode dat ze voor het eerst begon
over zich niet lekker voelen. Toen alles veranderde en zijn moeder iemand werd
die alleen nog door zichzelf in beslag werd genomen.”
Vanaf de eerste pagina voel je het duister en het noodlot.
Alleen je weet niet wat er is of was gebeurd. Van Emmerik schrijft in korte
zinnen, soms een paar woorden alleen. En die komen aan. “Daarna. Half acht al.
Snel, snel terug naar het instituut.” En in deze stijl beschrijft Van Emmerik
over de hoofdpersonen en de situaties waarin ze zich bevinden. Over de inhoud noch de hoofdpersonen kan je schrijven,
want het verraad ligt op de loer. Voor je het weet heb je iets verklapt en dat
moet je absoluut niet willen. Ik wil dat niet, ik kan alleen maar zeggen dat ‘De
nieuwe Kratz’ schuurt en blijft nagalmen als je het gelezen hebt.
Ik las ‘De nieuw Kratz’ van Gerard van Emmerik voor Een
perfecte dag voor Literatuur, NotJustAnyBook.nl. Met dank aan Nieuw Amsterdam
Uitgevers.
Lees ook wat mijn medebloggers over deze roman vertellen.
http://www.notjustanybook.nl/2016/02/de-nieuwe-kratz-gerard-van-emmerik/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten