Ralf Mohren: De hemel is zwart vandaag***1/2

Ralf Mohren: De hemel is zwart vandaag***1/2

Uitgeverij Meulenhoff schrijft over de roman ‘De hemel is zwart vandaag’:

Een nietsontziend verhaal over ontworteling, vervreemding en verlies voor lezers van PAAZ, Of ik gek ben, Hallo muur en de boeken van Tip Marugg

Curaçao, eind jaren negentig. De Nederlander Arthur Poolman heeft een baan aangenomen op een middelbare school. Zijn verwachtingen zijn hooggespannen: op Curaçao zal hij zich losmaken van zijn wortels en worden wie hij echt is. Het kost hem echter moeite om grip te krijgen op de keiharde, dorre rotsen van het eiland. Zijn Nederlandse collega’s zien Curaçao gewoon als Nederland met ideaal weer, maar Arthur voelt zich er stuurloos. Hij raakt onder invloed van de raadselachtige, rebelse Ralph Veerman, die hem meesleept naar de duistere hoekjes van het eiland. Tegelijkertijd trekt Nederland hard aan Arthur: het gaat slecht met zijn vader, al probeert die dat voor zijn zoon verborgen te houden.

Op een broeierig Curaçao dat van elke valse romantiek is ontdaan, zoekt Arthur houvast bij de Antilliaanse literatuur, de vrouwen van Campo Alegre en de fles. Als de eclips van 26 februari 1998 het eiland voor even helemaal op zwart zet, gaat hij op zoek naar licht: boven op de Christoffelberg. Daar komt hij definitief los.

Wonderlijk, ‘De hemel is zwart vandaag’ is het tweede boek van Mohren en heeft dezelfde hoofdpersoon, Arthur Poolman. ‘Tonic’ heet het eerste boek van deze auteur. En nee ik heb ‘Tonic’ niet gelezen. Maar wat ik nu over Arthur lees, zal dat net zo’n verdrietige roman zijn als hetgeen Arthur nu overkomt. Had Arthur al problemen met alcohol in Nederland, op Curaçao heeft hij daar net zo goed last van. Arthur vervreemdt van zichzelf.

‘Arthur Poolman gaat naar Curaçao’ had een goede titel kunnen zijn als vervolg op ‘Tonic’. Maar ‘De hemel is zwart vandaag’ is een bijzondere titel met een cover waarop vogels in het zwart vliegen over de gele letters. Hemel en vogels was mijn associatie, een prettige en vriendelijke combinatie, en dan Curaçao, maar voor Arthur zijn de vogels en de hemel zwart. Zijn leven is geen prettig leven, hij kan het leven niet aan, dat is wel duidelijk. 

Mohren laat ons een andere werkelijkheid zien, de realiteit van mensen die hun bestaan niet aankunnen. Zij hebben het niet gemakkelijk, want psychiatrie is een taboe. Helaas zeg ik, want mensen met een psychiatrische aandoening zouden wel kunnen functioneren in onze maatschappij en in het leven van alledag. Mensen zijn hard en kunnen snel oordelen, en dat geldt voor iedereen.

Eerlijkheidshalve werd ik droevig van dit boek en Arthur Poolman. Ik wilde Arthur wel toeschreeuwen, stop met de drankinname, dat is één, doe de juiste dingen. Niet alles zal goed gaan en het leven zal niet gemakkelijk zijn, maar dat drank meer kapot maakt dan je lief is laat Arthur wel zien.

Mohren heeft kennis van zaken, hij strooit met humor en legt moeiteloos de vinger op de zere plekken. Tijdens het lezen van ‘De hemel is zwart vandaag’ vroeg ik mij af of Mohren autobiografisch schrijft. Of Arthur op hem lijkt, of een van de andere personages die bevriend is met Arthur, of de mensen die verwant aan hem zijn. En deze vragen bleven in mijn hoofd spoken.

'De hemel is zwart vandaag' kan zonder 'Tonic' worden gelezen.

Auteur: Ralf Mohren

Titel: De hemel is zwart vandaag

Genre: Roman

Uitgeverij: Meulenhoff

Aantal pagina’s: 237

Dank Uitgeverij Meulenhoff voor een exemplaar.